Pracownik Urzędu Gminy wystąpił do pracodawcy o wydanie zaświadczenia pracy w szczególnych warunkach. Osoba ta pracuje na stanowisku "kierowca autobusu" (kieruje gminnym 19-osobowym busem szkolnym i przewozi dzieci do szkoły oraz ze szkoły do domu w ramach dowozu do szkół, nie były opłacane za tego pracownika żadne dodatkowe składki do ZUS). Jestem kadrową w przedsiębiorstwie autobusowym. W lutym 2013 r. jeden z kierowców zamierza zgłosić wniosek o przyznanie emerytury pomostowej i odejść z pracy. Pracuje u nas w szczególnych warunkach nieprzerwanie od 1995 r. Od 1 stycznia 2009 r. jest to praca o szczególnym charakterze, wymieniona w załączniku nr 2 do ustawy pomostowej. W jaki sposób powinniśmy potwierdzić mu okres wykonywania pracy „szczególnej” w latach 1995–2008 oraz po 2008 r.? Czy powinniśmy wyłączyć okresy, w których pracownik faktycznie nie wykonywał wspomnianej pracy, gdyż np. przebywał na zwolnieniu lekarskim? Okresy wykonywania pracy w szczególnych warunkach przypadające przed 2009 r. należy potwierdzić odpowiednimi wpisami w świadectwie pracy. Z kolei praca o szczególnym charakterze świadczona po 2008 r. zostanie uwzględniona przez ZUS na podstawie danych wykazywanych w zgłoszeniach ZUS ZSWA. Szczegóły w kierowców autobusów zostały wymienione w tzw. nowych wykazach jako praca o szczególnym charakterze. Na potwierdzenie wykonywania jej przed 1 stycznia 2009 r. powinni Państwo wystawić pracownikowi zaświadczenie wskazujące okres i wymiar tej pracy, a także zajmowane stanowisko z powołaniem załącznika nr 2 do ustawy pomostowej oraz punktu 8 tego załącznika. Jeśli natomiast przekazali Państwo zgłoszenie na formularzu ZUS ZSWA za lata 2009–2011, to ZUS we własnym zakresie potwierdzi pracę o szczególnym charakterze wykonywaną w tych latach. Również okres wykonywania takiej pracy po 31 grudnia 2011 r. zostanie potwierdzony przez ZUS na podstawie danych zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego po dostarczeniu przez Państwa wypełnionego formularza ZUS ZSWA w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia przez pracownika wniosku o emeryturę pomostową. Treść jest dostępna bezpłatnie, wystarczy zarejestrować się w serwisie Załóż konto aby otrzymać dostęp do pełnej bazy artykułów oraz wszystkich narzędzi Posiadasz już konto? Zaloguj się. Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » Składka zdrowotna przedsiębiorców po zmianie przepisów od 2022 r. (PDF) Źródło: Czy ten artykuł był przydatny? Dziękujemy za powiadomienie Jeśli nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania w tym artykule, powiedz jak możemy to poprawić. UWAGA: Ten formularz nie służy wysyłaniu zgłoszeń . Wykorzystamy go aby poprawić artykuł. Jeśli masz dodatkowe pytania prosimy o kontakt © Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL Jak zdobyć Certyfikat: Czytaj artykuły Rozwiązuj testy Zdobądź certyfikat 1/10 Emerytury i renty podlegają corocznie waloryzacji od dnia: 1 stycznia 1 marca 1 czerwca 1 września Następne

Dokument ZUS ZSWA służy do zgłaszania okresów pracy, w których zatrudniony wykonywał prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, o których mowa w ustawie o emeryturach pomostowych (art. 3 ust. 1 i 3). Za pracowników wykonujących pracę w szczególnych warunkach i o szczególnym charakterze należy opłacać składki

W pracy wielokrotnie spotykam się z problemem uzyskania prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym za pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze dla osób urodzonych po Ściślej chodzi o możliwość realizowania prawa do emerytury na starych zasadach na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: ustawa). Nierzadko bowiem ubezpieczonym ubiegającym się o to świadczenie ZUS odmawia przyznania do niego prawa. Skąd się to bierze i czy mimo odmowy Zakładu można skutecznie uzyskać prawo do takiej emerytury? Odpowiadając na pierwsze pytanie sięgnąć należy przede wszystkim do dawno już wydanych aktów prawnych, które regulują takie kwestie jak wiek emerytalny, staż pracy ogólny i w warunkach szczególnych oraz rodzaj stanowisk pracy, których zajmowanie uznane zostało za pracę w szczególnych warunkach. Mam tutaj na myśli m. in. rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze oraz na jego podstawie wydane zarządzenia właściwych ministrów określające stanowiska pracy charakteryzujące się szczególną szkodliwością. Ponadto zwrócić należy uwagę na art. 184 (wspomniany na wstępie) i 32 ustawy, w których ustawodawca także wymienił niezbędne przesłanki warunkujące przyznanie prawa do emerytury. Ogólnie więc za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia. Wyszczególnienie tych prac, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego, zawierają wykazy A i B. Oba wykazy stanowią załączniki do wyżej wymienionego rozporządzenia. Przy czym od rodzaju pracy odróżnić jeszcze trzeba rodzaje stanowisk pracy, których jest znacznie więcej niż rodzajów pracy. Dla przykładu: praca w górnictwie wykonywana pod ziemią jest rodzajem pracy, a praca górnika będzie w niej stanowiskiem pracy. Taki szczegółowy katalog stanowisk pracy zawierają odrębne zarządzenia wydane przez właściwych ministrów. W między czasie wydano ich kilkanaście, z których obecnie obowiązuje już kilka. Wykonywana praca, czy też ściślej – rodzaj objętego stanowiska – powinna znaleźć wyraz w świadectwie pracy. Ale idźmy po kolei 🙂 Bowiem w dalszej kolejności istotne jest, aby praca w szczególnych warunkach była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku. Co oznacza, że pracownik nie mógł mieć powierzonych innych obowiązków jak tylko te, które dotyczą pracy w szczególnych warunkach. Tak więc nawet incydentalne powierzenie innych obowiązków, niezwiązanych z pracą w warunkach szczególnych, może zostać zakwestionowane przez ZUS, przez co tego okresu nie zaliczy do stażu w szczególnych warunkach. Dalej aby ZUS uznał, że pracownik wykonywał pracę w warunkach szczególnych i to stale w pełnym wymiarze czasu pracy, konieczne jest legitymowanie się “szczególnym” świadectwem pracy – tzw. świadectwem wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Powinien je wystawić zakład pracy według ustalonego wzoru na podstawie posiadanej dokumentacji. Tyle w skrócie o pracy w warunkach szczególnych. Oprócz tego, aby prawo do tytułowej emerytury uzyskać, praca w warunkach szczególnych i w sposób opisany wyżej musiała być wykonywana z reguły co najmniej 15 lat. Częstokroć do wykazania tego okresu posiadać trzeba kilka „szczególnych” świadectw, o których wyżej, w związku ze zmianą miejsca pracy. Obok tego konieczne jest posiadanie ogólnego stażu pracy wynoszącego 25 lat dla mężczyzn i 20 lat dla kobiet. W końcu tak oznaczone okresy pracy ubezpieczeni urodzeni po muszą udowodnić przed czyli przed dniem wejścia w życie ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Niezbędnym warunkiem jest również nie przystąpienie do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenie wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. I na koniec niejako najważniejsze z punktu widzenia starania się o emeryturę za pracę w warunkach szczególnych. Wiek emerytalny jest w tym przypadku obniżony i odpowiednio dla kobiet wynosi 55lat, a dla mężczyzn 60lat. Przy czym jest to tutaj o tyle wartkie uwagi, bo ustawodawca nie wskazał, do kiedy ubezpieczony powinien dożyć wieku emerytalnego (tak jak w innych przypadkach). Jedynie z punktu widzenia rzeczowej emerytury ważne jest osiągnięcie stażu pracy ogólnego i szczególnego przed dniem wejścia w życie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS (o czym już wyżej napisałem). Na tą okoliczność wypowiadał się nawet Sąd Najwyższy stwierdzając, że prawo do emerytury na podstawie art. 184 ustawy nabywa ubezpieczony, który na dzień legitymował się wymaganym okresem ogólnym i szczególnym, natomiast wiek emerytalny osiągnął po tej dacie, niezależnie od tego, czy w chwili dożycia 55/60 lat miał status pracownika, wykonywał inną pracę (np. prowadził działalność gospodarczą), czy też w ogóle nie był zatrudniony. A co z pytaniem o możliwość ubiegania się o prawo do przedmiotowej emerytury, gdy Zakład prawa do niej odmawia? Pozostaje odwołać się od decyzji do sądu powszechnego. Skuteczność odwołania z kolei zależeć będzie od szczególnych i indywidualnych okoliczności danej sprawy. Za to w większości przypadków, z którymi się spotkałem, Zakład odmawiał prawa do świadczenia, bo ubezpieczony: – nie posiadał świadectwa pracy w szczególnych warunkach w ogóle, – w świadectwie pracy w szczególnych warunkach niepoprawnie wskazane było stanowisko pracy (nazwa stanowiska była niepełna lub zupełnie inna), – uwzględniony przez ZUS staż pracy w warunkach szczególnych był krótszy od 15 lat, – uwzględniony przez ZUS ogólny staż pracy nie przekraczał 20 lat dla kobiet lub 25 lat lat mężczyzn, – ubezpieczony posiadał tylko „zwykłe” świadectwo pracy, a o „szczególne” nie mógł już wystąpić bo zakład pracy został zlikwidowany. W powyższych przypadkach odwołując się do sądu można, a nawet trzeba, wnosić o dopuszczenie dowodu z zeznań świadków. I to najlepiej takich, z którymi razem się pracowało, bowiem będą posiadać bezpośrednią wiedzę o charakterze wykonywanej pracy. Przy czym dowód ze świadków nie jest dopuszczalny w postępowaniu przed organem rentowym. A skoro nie posiada się właściwego świadectwa pracy, to jedynym sposobem udowodnienia, że pracowało się w warunkach szczególnych, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, są dowody osobowe. W orzecznictwie ugruntowane jest stanowisko, że brak takiego świadectwa lub jego zakwestionowanie przez organ rentowy nie wyklucza dokonania ustalenia zatrudnienia w warunkach szczególnych innymi środkami dowodowymi w toku postępowania sądowego. Poza tym w postępowaniu sądowym nie obowiązują ograniczenia w zakresie środków dowodowych, takie jak w postępowaniu przed organem rentowym. I wreszcie świadectwo pracy, jako dokument wystawiony przez pracodawcę, jest niczym innym jak jego oświadczeniem wiedzy. Stąd może być podważany w każdy sposób przed sądem i podlega co do swojej wiarygodności i mocy dowodowej takiej samej ocenie, jak każdy inny dowód. Obok zeznań świadków pomocnym powinien być też wniosek o zobowiązanie przez sąd właściwych archiwów państwowych, w których przechowywane są akta osobowe i płacowe ubezpieczonego, do dostarczenia tych dokumentów do akt sprawy. A to na okoliczność uzupełnienia stażu pracy ogólnego lub szczególnego, w zależności, który został zakwestionowany przez Zakład. Jest to jedyna droga w sytuacji, gdy była pracodawca został zlikwidowany i nie funkcjonuje już w obrocie prawnym. Podsumowując zawsze można odwołać się od odmownej decyzji ZUS. Tym bardziej, że ubezpieczony zwolniony jest z kosztów sądowych, o czym pisałem ostatnio. Ostateczny efekt zależy jednak od odpowiednio sporządzonego odwołania i następnie sprawnego wykorzystania dopuszczonych przez sąd dowodów. Nie jest to proste, ale nie jest nie wykonalne 🙂 I na koniec, dla zobrazowania poruszanego tutaj tematu i dla najbardziej wytrwałych w czytaniu, zamieszczam przykład decyzji odmownej ZUS: Potrzebujesz indywidualnej pomocy prawnej ? -> Zadzwoń pod nr 664 414 166 -> Napisz na maila @ -> Zarezerwuj termin w Kalendarzu A jeżeli chcesz mnie bliżej poznać to więcej informacji znajdziesz TUTAJ
Jeśli Twoja niezdolność do pracy jest spowodowana chorobą zawodową - decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej wydaną przez inspektora sanitarnego oraz zaświadczenie lekarskie wystawione na zwykłym druku o związku niezdolności do pracy z chorobą zawodową.
Wydawanie świadectw wykonywania prac w szczególnych warunkach Ponieważ nie wskazuje Pan na stan swojej wiedzy dotyczącej przysługujących Panu praw, proszę pozwolić, że w pierwszej kolejności wskażę na przepisy prawa regulujące wydawanie świadectw wykonywania prac w szczególnych warunkach, a następnie przejdę do orzecznictwa i poglądów literatury w odniesieniu do Pańskiego problemu. Podstawę prawną niniejszej odpowiedzi stanowią ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, zwana dalej ustawą, oraz rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy pracy, o których mowa powyżej, stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie pracy. Innymi słowy, świadectwo pracy w szczególnych warunkach powinno odnosić się w swej istocie do zakwalifikowania wykonywanej przez pracownika pracy stosownie do wykazu A lub B rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Prace których wykonywanie uprawnia do wcześniejszej emerytury Wykaz A dotyczy prac w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego. Mając na uwadze fakt, że Pański pracownik wykonywał pracę na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 t, wskazać należy na dział VIII wykazu A: „W transporcie i łączności”, zgodnie z którym prace, których wykonywanie uprawnia do wcześniejszej emerytury, to: Ciężkie prace załadunkowe i wyładunkowe oraz przeładunek materiałów sypkich, pylistych, toksycznych, żrących lub parzących w transporcie; Prace kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, specjalizowanych, specjalistycznych (specjalnych), pojazdów członowych i ciągników samochodowych balastowych, autobusów o liczbie miejsc powyżej 15, samochodów uprzywilejowanych w ruchu w rozumieniu przepisów o ruchu na drogach publicznych, trolejbusów i motorniczych tramwajów; Prace kierowców ciągników, kombajnów lub pojazdów gąsienicowych; Prace na statkach morskich w żegludze międzynarodowej i w polskim ratownictwie okrętowym – pracownicy wpisani na listę członków załogi tych statków; Prace na statkach żeglugi śródlądowej (pracownicy zaliczeni do personelu pływającego, z wyjątkiem zatrudnionych sezonowo); Prace na jednostkach pływających w portach morskich i w stoczniach morskich; Prace na torach wodnych i łowiskach morskich; Prace przy regeneracji paliw płynnych i oczyszczaniu wód balastowych na statkach; Prace rybaków morskich; Cumowanie statków; Prace przeładunkowe w portach i stoczniach (łącznie z pracami trymerów, sztauerów oraz obsługą urządzeń przeładunkowych, sprzętu zmechanizowanego i składów); Prace na statkach żeglugi powietrznej oraz prace związane z bezpośrednią obsługą samolotów na płycie lotniska; Prace zakładowych służb kolejowych bezpośrednio związane z utrzymaniem ruchu pociągów; Prace konduktorów wagonów sypialnych; Prace przy remoncie parowozów na gorąco; Prace czyścicieli palenisk, popielników i dymnic parowozowych; Prace ratownicze brzegowych stacji ratownictwa morskiego, wykonywane na jednostkach pływających oraz z lądu. W załączeniu przesyłam wzór świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach, który w pkt 8 winien wskazywać: „kierowca samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony; wykaz A Dział VIII, poz. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze; praca wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy”. Ponadto pragnę zauważyć, że ZUS może próbować podważać wystawione świadectwo pracy, wskazując na datę jego wypełnienia. W takiej sytuacji odnieść należy się do treści Kodeksu postępowania cywilnego (w skrócie: Postępowanie sądowe o świadczenie emerytalno-rentowe W pierwszej kolejności trzeba odwołać się do sądu. Szansą dla Pańskiego pracownika jest wówczas treść art. 473 zgodnie z którym w sprawach przewidzianych w niniejszym dziale (tj. w postępowaniu w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych) nie stosuje się przepisów ograniczających dopuszczalność dowodu ze świadków i z przesłuchania stron. Innymi słowy, w postępowaniu przed sądem, także wówczas, gdy przedmiotem sporu jest prawo do nabycia emerytury za pracę w warunkach szczególnych, fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie mogą być dowodzone wszelkimi dostępnymi środkami, a do sądu należy ocena ich wiarygodności. Orzecznictwo Sądu Najwyższego w tej materii jest jednolite i nie budzi żadnych wątpliwości. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 2 lutego 1996 r. (sygn. akt II URN 3/95) „w postępowaniu przed sądami pracy i ubezpieczeń społecznych okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokości mogą być udowadniane wszelkimi środkami dowodowymi, przewidzianymi w kodeksie postępowania cywilnego. Ograniczenia dowodowe zawarte w § 22 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz. U. z 1983 r. Nr 10, poz. 49 ze zm.) dotyczą wyłącznie postępowania przed tymi organami”. Zgodnie z § 20 pkt 1 rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń wysokość zarobków ubezpieczony powinien udowodnić zaświadczeniami pracodawców. Powyższe ograniczenie nie obowiązuje w postępowaniu sądowym, w którym Pan jako strona może wnosić o dopuszczenie dowodu z zeznań świadków i żądać przesłuchania siebie w charakterze strony. Możliwość taką daje przepis art. 473 który stanowi, że w postępowaniu w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych przed sądem nie stosuje się żadnych ograniczeń dowodowych. Ten wyjątek od ogólnych zasad wynikających z art. 247 sprawia, że każdy fakt może być dowodzony wszelkimi środkami, które sąd uzna za pożądane i ich dopuszczenie za celowe. Pozwolę sobie zatem wskazać, że jeżeli żyją jeszcze inni pracownicy, którzy zajmowali to samo stanowisko albo mają informacje o zakresie obowiązków pracownika, który domaga się świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach, warto ustalić ich dane i wezwać w charakterze świadków na okoliczność ustalenia zajmowanego stanowiska pracy. Warto także zastanowić się, czy któryś z jego kolegów, który zajmował takie samo lub podobne stanowisko, nie dostał już emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych. W takim przypadku należy zawnioskować o powołanie akt takiej sprawy jako dowodu w sprawie. Co do zasady sądy, mając na uwadze wyjaśnienie wszystkich okoliczności istotnych dla sprawy, dopuszczają i przeprowadzają dowód z zeznań świadków i akt rentowych innych pracowników. Wynika to bowiem z faktu, że pracownik z uwagi na źle wystawione świadectwo pracy zostałby pozbawiony prawa, które mu przysługuje. Emerytura, o której mowa wyżej, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem zakładu, na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy – w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem. Jak udowodnić przed ZUS-em fakt wykonywania pracy w szczególnych warunkach? Reasumując, trzeba także wskazać, że prace, które są uznane za pracę w warunkach szczególnych, zostały określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Proszę również pamiętać, iż aby praca została zakwalifikowana do pracy w szczególnych warunkach, musiała ona być świadczona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Ten staż pracy w warunkach szczególnych należy udowodnić przed ZUS-em za pomocą dokumentów – świadectw pracy i zaświadczeń wydawanych przez pracodawców, jeżeli ZUS odmówi prawa do emerytury, można wnosić odwołanie do sądu. Wtedy okoliczność pracy w szczególnych warunkach można udowadniać oprócz dokumentów również zeznaniami świadków. Trzeba bowiem wyraźnie stwierdzić, że jednym z warunków uzyskania prawa do wcześniejszej emerytury jest rozwiązanie stosunku pracy – w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem. Warunek taki zawarty jest w art. 184 ust 2 ustawy emerytalnej, zgodnie z którym emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem zakładu, na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy – w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .
Tym samym dane o pracy w szczególnych warunkach czy w szczególnym charakterze po 31 grudnia 2008 r., już są zarejestrowane w ZUS. Nie ma więc potrzeby wpisywania ich do świadectwa pracy
Pytanie: Spółka transportowa zatrudnia pracowników na stanowiskach kierowca -mechanik. Kierowcy używają do przewozu cementu na terenie kraju ciągników siodłowych o masie dopuszczającej całkowitej powyżej 3,5 tony, czasami pracują w warsztacie. Czy taką pracę można uznać za pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze? Czy kwalifikacji pracy kierowcy dokonuje ZUS czy pracodawca? Czy każdy zatrudniony kierowca wykonuje pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze? Przeczytaj odpowiedź eksperta i dowiedz się. Odpowiedź: Praca wykonywana przez zatrudnionych w Państwa firmie pracowników na stanowiskach kierowców - mechaników nie są pracami w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze. ZUS nie dokonuje kwalifikacji prac wykonywanych przez pracowników dla potrzeb przepisów up. W przypadku prac kierowców do prac o szczególnym charakterze zalicza się wyłącznie: prace maszynistów pojazdów trakcyjnych (maszynista pojazdów trakcyjnych, maszynista instruktor, maszynista zakładowy, maszynista wieloczynnościowych i ciężkich maszyn do kolejowych robót budowlanych i kolejowej sieci trakcyjnej, kierowca lokomotywy spalinowej o mocy do 300 KM, pomocnik maszynisty pojazdów trakcyjnych) i kierowników pociągów, prace kierowców autobusów, trolejbusów oraz motorniczych tramwajów w transporcie publicznym, prace kierowców pojazdów uprzywilejowanych oraz prace kierowców pojazdów przewożących towary niebezpieczne wymagające oznakowania pojazdu tablicą ostrzegawczą barwy pomarańczowej, zgodnie z przepisami Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie 30 września 1957 r. ZUS nie dokonuje kwalifikacji prac dla potrzeb stosowania przepisów ustawy up. Prace kierowców nie zostały wymienione wśród prac w szczególnych warunkach. Jak wynika z powyższego okoliczność wykonywania prac kierowcy ciągnika siodłowego o masie powyżej 3,5 tony sama przez się nie świadczy o wykonywaniu prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze. Zgodnie z art. 3 ust. 1 up za prace w szczególnych warunkach uważa się prace związane z czynnikami ryzyka, które z wiekiem mogą z dużym prawdopodobieństwem spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywane w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości, ograniczony w wyniku procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku. Prace w szczególnych warunkach zostały określone w załączniku nr 1 do up. Za prace o szczególnym charakterze - zgodnie z art. 3 ust. 3 up - uważa się natomiast prace wymagające szczególnej odpowiedzialności oraz szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób niezagrażający bezpieczeństwu publicznemu, w tym zdrowiu lub życiu innych osób, zmniejsza się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej, związanego z procesem starzenia się. Prace o szczególnym charakterze zostały określone w załączniku nr 2 do up. Przepisy up nie nakładają na ZUS obowiązku dokonywania kwalifikacji prac wykonywanych przez pracowników dla potrzeb stosowania tych przepisów. Takie kwalifikacji powinien dokonać płatnik składek. Przy kwalifikacji danej pracy do prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze pomocny może okazać się poradnik pt. „Zasady kwalifikacji prac w szczególnych warunkach i o szczególnym charakterze”, opublikowany na stronie internetowej Tekst opublikowany: 2 grudnia 2011 r.
Jeżeli pracownik uzna, że w świadectwie pracy, które otrzymał, są błędy ma prawo zwrócić się do pracodawcy z wnioskiem o sprostowanie świadectwa pracy. Powinien to zrobić w terminie 14 dni od dnia, w którym otrzymał świadectwo pracy. W ciągu 7 dni od otrzymania wniosku pracodawca ma obowiązek: Druk zgłoszenia ZUS ZSWA muszą wypełnić płatnicy opłacający w okresie objętym zgłoszeniem składki na Fundusz Emerytur Pomostowych za przynajmniej jedną osobę. Składki te opłacane są za pracownika, który urodził się po 31 grudnia 1948 r. oraz wykonuje prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu wspomnianej ustawy, dalej zwane pracą jeszcze 89 % treściAby zobaczyć cały artykuł, zaloguj się lub zamów dostęp. Zyskaj dostęp do wszystkich płatnych treści na portalu Aktualności o zmianach przepisów transportowych zawsze będziesz na bieżąco Interpretacji przepisów zawsze z komentarzem, z którego wszystko jasno wynika Konsultacji z ekspertami pytasz i otrzymujesz odpowiedzi Dobrych praktyk transportowych rekomendowanych przez kancelarie sposobów postępowania, które warto naśladować Telefonicznego dyżuru eksperta osobiście zadaj pytanie a natychmiast otrzymasz rozwiązanie Edytowalnych wzorów dokumentów każdy przygotujesz w kilka minut E-biblioteki z najnowszymi e-raportami branżowymi do pobrania Logowanie Jeżeli nie jesteś zarejestrowanym użytkownikiem portalu, możesz wykupić jednorazowy dostęp do wybranego dokumentu. . 480 485 487 547 335 461 574 96

zaświadczenie o pracy w szczególnych warunkach kierowca