spaniel » pies rasy myśliwskiej o dużych uszach. spaniel » rasa psów aportujących. spaniel » robi nagonki na słonki. spaniel » rodzaj psa. spaniel » średnich rozmiarów pies myśliwski o długiej, falującej sierści i długich, zwisających uszach. spaniel » wśród psów myśliwskich. spaniel » z paniami na polowaniu
Joanna Chabora CZYTAJ BIO AUTORA Przeczytanie tego artykułu zajmie Ci: 5 min. Psy myśliwskie cieszą się dużą popularnością wśród miłośników czworonogów. Wbrew błędnym skojarzeniom mogą być nie tylko wiernymi towarzyszami, ale także mieć łagodne usposobienie. Doskonałym przykładem takich psów będą chociażby labradory czy cocker spaniele. Jakie są najbardziej cenione rasy psów myśliwskich i jakie mają wady i zalety i dlaczego tak ważne są długie uszy? Dlaczego psy myśliwskie zazwyczaj mają długie uszy? To jeden z niewątpliwych uroków, ale i przede wszystkim niezwykle funkcjonalna sprawa. Psy myśliwskie podczas tropienia mając głowę skierowaną ku dołowi, dzięki swoim długim, zwisającym uszom zamiatają wręcz zapach w kierunku nosa. Dzięki temu są w stanie dłużej trzymać trop, a także jest on dla nich bardziej intensywny. Należy pamiętać, że jeśli pies ma długie uszy nie zawsze oznacza, że jest to pies myśliwski. Poniżej scharakteryzujemy kilka najpopularniejszych ras. Wyżeł niemiecki krótkowłosy To jeden z najpopularniejszych psów myśliwskich. Ma duży temperament, jest energiczny i obdarzony pasją myśliwską. Choć na co dzień jest raczej spokojny, w terenie staje się psem zawziętym i całkowicie pochłoniętym polowaniem. Jednocześnie chętnie podporządkowuje się właścicielowi, jeśli tylko ten potrafi narzucić zwierzęciu swoją wolę bez uciekania się do przemocy. Taki pies może mieszkać wszędzie, pod warunkiem, że zapewni się mu dużo ruchu i ćwiczeń. Wyżeł niemiecki krótkowłosy jest bowiem zwierzęciem, które nie znosi bezczynności. Bez możliwości wybiegania się przynajmniej przez godzinę dziennie może być nieposłuszny czy uciekać się do niszczenia przedmiotów. Dużymi zaletami wyżłów niemieckich krótkowłosych jest wytrwałość oraz wytrzymałość. Psy te są także bardzo inteligentne, szybko się uczą i są chętne do współpracy z człowiekiem. Niewątpliwie jest to rasa odpowiednia dla ludzi aktywnych, którzy lubią kontakt z przyrodą, a także są w stanie zapewnić zwierzęciu konsekwentne wychowanie. Karma Bozita Robur Mother & Puppy – Idealna dla aktywnych szczeniąt Cocker spaniel Ten pies myśliwski z długimi uszami jest popularny przede wszystkim w Anglii oraz w Stanach Zjednoczonych. Jego cechami charakterystycznymi prócz długich uszu są ciemne i okrągłe oczy oraz miękka, lśniąca sierść. Rasa ta doskonale nadaje się do wypasania bażantów oraz kuropatw, choć obecnie cocker spaniele są znane przede wszystkim jako psy wystawowe. Są to zwierzęta niezwykle aktywne i skore do zabawy. Szybko przywiązują się też do człowieka. Cechuje je wysoka inteligencja, dzięki czemu czworonogi z łatwością przyswajają kolejne sztuczki oraz rozumieją wydawane polecenia. Jednocześnie mogą być też także bardzo uparte. Z drugiej strony mają zdolność do szybkiego przyzwyczajania się do nowego środowiska. Dzięki temu są w stanie poradzić sobie w wielu sytuacjach. Warto jednak pamiętać, że opieka nad takimi zwierzętami jest bardzo czasochłonna – konieczna jest regularna pielęgnacja futra i uszu. Cocker spaniele ze względu na swoje przyjacielskie usposobienie nie sprawdzą się też w roli psów stróżujących. Jamniki Są to niezwykle dzielne psy, które w trakcie pogoni za ofiarą potrafią być bardzo wytrwałe. Istnieje wiele odmian tej rasy, między innymi jamniki krótkowłose czy szorstkowłose. Co więcej, te psy mogą występować zarówno w standardowej wielkości, jak i w odmianie karłowatej czy króliczej. Wszystkie jamniki łączy jedno – są niezwykle inteligentne i mają wesołe usposobienie. Jednocześnie są niezwykle czujne i często głośno szczekają. Mogą być więc doskonałym psem do stróżowania, choć z drugiej strony dla niektórych, szczególnie mało cierpliwych osób takie głośne zwierzę nie będzie najlepszym wyborem. Warto także pamiętać, że jamniki miewają problemy z wypadającym dyskiem, a na starość mogą wystąpić u nich tendencje do przejadania się, a co za tym idzie – otyłość. Ważne jest więc, by dbać o prawidłową dietę czworonoga i zapewnić mu dostateczną ilość ruchu, by zwierzę mogło pozostać zdrowe. Seter szkocki Te psy myśliwskie z miękką, lśniącą sierścią mogą być doskonałymi towarzyszami, a jednocześnie cechuje je duża pasja łowiecka. Seter szkocki jest spokojniejszy niż inne odmiany seterów. Jako pies myśliwski doskonale sprawdzi się zarówno na lądzie, jak i w wodzie. Nie sprawia problemów przy szkoleniu, a ze względu na swój przyjacielski, wyważony charakter coraz częściej jest ceniony także jako pies rodzinny. Ta rasa okaże się odpowiednim wyborem dla osób preferujących aktywny tryb życia. Uwielbia bowiem długie spacery i potrzebuje ruchu. Jeśli codziennie będzie się mu zapewniało odpowiednią ilość aktywności, może mieszkać nawet w niewielkim mieszkaniu. Gordon seter jest psem łagodnym i przyjaznym, a jednocześnie sprawdzi się także jako pies stróżujący, który na pewno ostrzeże mieszkańców domu przed intruzem. Karma Arion Active – Świetna jakość w jeszcze lepszej cenie Uważasz, że to był dobry artykuł? A może coś jest niezrozumiałe? Autor tego materiału czeka na Twój komentarz. Serio. Joanna Chabora Miłośniczka zwierząt, opiekunka dwóch mruczków i jednego włochatego merdacza. O zdrowym żywieniu, pielęgnacji i opiece nad zwierzętami wie więcej niż niejeden weterynarz. Nic dziwnego, że to własnie ona odpowiada za najnowsze wpisy na blogu AlleZoo.
Charakterystyka rasy . Bloodhound to duży pies. We wzorcu rasy zapisane jest, że odpowiednia waga samca to ok. 46-54 kg, a suki ok. 40-48 kg. Idealna wysokość w kłębie u psa to 68 cm (dopuszczalne 64-72 cm), a suczka powinna mierzyć 62 cm (dopuszczalne 58-66 cm). Najważniejsze, aby waga była proporcjonalna do wzrostu psa. Pies św. Psy z długimi uszami najczęściej wywodzą się z ras myśliwskich. Niektóre mają mniejsze, inne większe uszy; różnią się one też kształtem. Mało kto zdaje sobie sprawę z tego, że ta cecha nie jest przypadkowym rezultatem ewolucji. Każdy pies z długimi uszami został nimi obdarzony w bardzo konkretnym celu. Dowiedz się wszystkiego na ten temat. Psy z długimi uszami – skąd się wzięły? Długie uszy najczęściej są atrybutem psów myśliwskich. Dlaczego? Rasy psów z długimi uszami zostały wyselekcjonowane w taki sposób, aby poszczególne elementy ich ciała miały praktyczne zastosowanie. To szczególnie ważne w przypadku ras użytkowych. Pies na polowaniu pracował z nosem przy ziemi. Długie uszy miały natomiast za zadanie „zamiatać” zapachy prosto w kierunku nosa. Choć nie wszystkie osobniki zachowały swój użytkowy charakter, jednak psy, które się z nich wywodzą, również mają długie uszy. Rasy psów z długimi uszami Oto niektóre rasy psów z długimi uszami. Sprawdź, czy znajdziesz wśród nich swojego ulubieńca. Springer spaniel angielski Angielskie springery pojawiają się w Polsce o wiele częściej niż ich walijscy kuzyni. Mają dosyć duże wiszące uszy z falującymi włosami. Chociaż pies tej rasy został stworzony do polowania na drobną zwierzynę, to cechy jego charakteru predysponują go do bycia towarzyszem rodziny. Rasa jest chętnie wybierana przez aktywne rodziny z dziećmi. Te psy z długimi uszami najlepiej czują się na spacerach na łąkach i w lesie. Szybko się uczą i są bardzo inteligentne. Płochacz niemiecki Płochacz niemiecki, czyli wachtelhund to brązowy pies z długimi uszami. Jest doskonałym myśliwym, jednak doskonale sprawdza się w roli towarzysza dla bardzo aktywnej rodziny. Wachtelhund jest sympatyczny, czuły i bardzo szybko przywiązuje się do swojej rodziny. Psy tej rasy są niezwykle energiczne, na spacerach szaleją i tropią. Tak jak większość płochaczy wachtelhund jest stworzony do tego, aby pracować pod komendą. Spacery z nim powinny więc być aktywne i obfitować w zadania do wykonania. Basset hound Bassety są charakterystyczną rasą. Z francuskiego basset oznacza niski. Zwierzęta te mają bardzo krótkie łapy. Mają wydłużone i dobrze umięśnione ciało oraz ciężkie i długie uszy. Pozornie flegmatyczne mają dużo energii i chętnie się uczą. Trzeba jednak bardzo dbać o kondycję ich oczu i uszu. Te ostatnie są naprawdę duże i bardzo ciężkie, a przez to mają skłonności do infekcji. Basset jest psem idealnym dla osób, które nie są bardzo aktywne, ale nie stronią od spacerów. Trzeba bardzo uważać, aby go nie przekarmić. Wyżeł niemiecki Wyżeł niemiecki to doskonały użytkowy pies myśliwski. Jest skuteczny w pracy i bardzo posłuszny. Nie wyraża uczuć szczególnie wylewnie, jednak do swojego opiekuna przywiązuje się bardzo mocno. Uszy wyżłów niemieckich są wiszące, ale nie bardzo długie. To pies silny i bardzo energiczny, który zdecydowanie nie nadaje się dla domatora. Rasa jest niezwykle ceniona przez myśliwych, dlatego rzadko bywa trzymana wyłącznie w roli psa towarzyszącego. Wyżeł niemiecki występuje w trzech odmianach – krótkowłosej, długowłosej i szorstkowłosej. Cocker spaniel angielski Cocker spaniel angielski jest żywym, wesołym i bardzo energicznym psem. Chociaż został stworzony do polowań, to obecnie najczęściej pojawia się w roli towarzysza rodziny. Długie i ciężkie uszy tego psiaka wymagają regularnej pielęgnacji. Nie jest to jednak wysoka cena za łagodny charakter i ogromne przywiązanie czworonoga do rodziny. Ten zwykle brązowy pies z długimi uszami może przyjmować też inne ubarwienie. Cocker spaniele angielskie są inteligentne i chętnie pracują z człowiekiem. Ich szkolenie trzeba jednak rozpoczynać wcześnie, ponieważ miewają skłonność do szybkiego reagowania na bodźce. Cavalier King Charles spaniel Cavaliery nie są psami myśliwskimi, chociaż pochodzą od spanieli, które wykorzystywano na polowaniach. To niezwykle łagodne, sympatyczne i delikatne psiaki, z którymi poradzi sobie nawet niedoświadczony opiekun. Będą doskonałymi towarzyszami dla dzieci. Wiszące uszy cavalierów wymagają odpowiedniej pielęgnacji. Same psy coraz częściej i poważniej chorują na wady serca. Psy z długimi uszami – problemy pielęgnacyjne Jeżeli jesteś opiekunem psa o długich uszach, musisz przygotować się na ich konkretną pielęgnację. Małżowina uszna, która zwisa, jest bardziej narażona na różnego rodzaju infekcje. Na początku trzeba nauczyć się, jak wyglądają zdrowe uszy. Znajduje się w nich fizjologiczna wydzielina o neutralnym zapachu. Nie wymaga ona usuwania. Trzeba jednak monitorować jej ilość oraz zapach. Kiedy wydzieliny jest więcej, ma ona brązową barwę i zaczyna nieprzyjemnie pachnieć, konieczna jest wizyta u weterynarza. Pies z długimi uszami – podsumowanie Jeżeli chcesz przygarnąć lub kupić psa z długimi uszami, powinieneś koniecznie zgłębić kwestię pielęgnacji. Klapnięte uszy wyglądają uroczo. Są przy tym bardziej wymagające, jednak nauka ich pielęgnacji zajmie ci nie dłużej niż kilka dni. Czy któraś z wymienionych ras szczególnie wpadła ci w oko? Charakter. Niezależnie od tego, jak spokojny i opanowany może się wydawać ten łagodny olbrzym z długimi, zwisającymi uszami, głębokimi fałdami skóry i dobrodusznym spojrzeniem, prawdą jest, że kiedy Bloodhound złapie trop, nie pozwoli się rozproszyć niczemu ani nikomu i będzie obsesyjnie za nim podążał. Nie da się wybrać ulubieńców, jeśli chodzi o psy. Każdy z nich zasługuje na tytuł najlepszego przyjaciela człowieka, oraz na życie pełne miłości, przytulania i mnóstwa zabawek. Miłośnikom psów trudno jest jednoznacznie określić najsłodsze rasy psów. W końcu, jaki jest Twój priorytet? Łapy? Uszy? Coś innego? Każdy ma inne zdanie w tej sprawie. W związku z tym jest oczywiste, że poniższa lista jest całkowicie subiektywna. Buldog francuski Nie ma się co dziwić, że buldoga francuski z krótkim pyskiem i nietoperzowymi uszami można uznać za uroczego małego psa. Jego komiczny wygląd pasuje do jego charakteru; uwielbia bawić się i zabawiać swoją rodzinę. Buldog lubi też przytulać się i drzemać ze swoją ulubioną osobą. Trzeba pamiętać, że buldog francuski chrapie, może sapać i ślinić się, a zmarszczki na twarzy należy regularnie czyścić. Beagle Beagle, to przyjazny, inteligentny pies, który rozwija się w towarzystwie innych psów i ludzi. Ze swoimi długimi, opadającymi uszami i dużymi brązowymi oczami jest łagodny z natury, niesamowicie tolerancyjny i zawsze jest gotowy do przyłączenia się do gry lub przygody. Dobrze wiedzieć, że beagle często szczeka, wyje i tęskni za odkrywaniem natury. Golden retriever Jedna z najpopularniejszych ras w Polsce, Golden Retriever to duży pies o słodkich oczach i słodkiej twarzy. Psy tej rasy są inteligentne, cierpliwe i kochają ludzi. Ich ulubione zajęcia obejmują naukę i gry polegające na wyjmowaniu i noszeniu przedmiotów w pyskach. Golden retriever wymaga codziennej dawki ruchu oraz interakcji z ludźmi. Jamnik Ta urocza rasa psów występuje w różnych rozmiarach i kolorach, ale jedna cecha fizyczna pozostaje niezmienna: jego wydłużone ciało. Jamnik, nazywany pieszczotliwie „parówką”, jest nieustraszony, ciekawy i żywy, z doskonałym węchem. Jest wyjątkowo zabawny i dobrze dogaduje się z dziećmi, dzięki czemu jest idealnym zwierzakiem rodzinnym. Jamniki mają jednak tendencję do szczekania, ale dobrym sposobem na spalenie części energii są codzienne spacery i zabawy na podwórku. Skontaktowaliśmy się z AKC i oto lista ras psów o najlepszym węchu. Mały jamnik ma olbrzymi węch! -. # 10 Dachsund. Mały jamnik może być najtwardszym ze wszystkich psów w stosunku do jego wielkości. Wyhodowane do polowania na borsuki zarówno nad, jak i pod ziemią, te wytrwałe psy zaczepiały się o borsuka w jego podziemnym Rasy psówRasy psówSkąd wzięły się rasy psów? – garść informacji historycznych i klasyfikacja ras psówKudłate i bezwłose, małe i gigantyczne, z krótkimi i długimi łapkami, że stojącymi i oklapłymi uszami, miękkie i szorstkowłose – różnić między poszczególnymi psami jest bez liku! Zastanawiała(-e)ś się kiedyś dlaczego tak jest? Wiesz, jak to się stało, że mamy tak dużo ras psów? I dlaczego wiele z nich w niczym nie przypomina swojego przodka, wilka? Dzisiaj opowiemy Ci więcej na ten temat! Zaczniemy od historii, a skończymy na klasyfikacji. A więc? Czym w ogóle jest „rasa” w przypadku czworonogów?Co oznacza pojęcie rasy w przypadku psów?Z biologicznego punktu widzenia, o pojęciu rasy, mówimy, kiedy grupa osobników należących do tego samego gatunku rozmnaża się, a przy tym konsekwentnie zachowuje te same cechy, przy uwzględnieniu takich czynników jak środowisko, historia, klimat, czy geografia. Kolejnym warunkiem jest liczebność danej grupy. Zwierząt musi być wystarczająco do utrzymania rasy, czyli ponownego rozmnożeni bez konieczności stosowania kojarzeń w pokrewieństwie bądź uczestnictwa zwierząt o innych cechach. Dawniej, w znaczeniu zootechnicznym rasy psa domowego (Canis familiaris) były selekcjonowane głównie pod kątem wartości użytkowej, natomiast obecnie psy grupuje się biorąc pod uwagę głównie wzorzec rasy, czyli zestaw cech wyglądu zewnętrznego. Różne stowarzyszenia kynologiczne stosują różne kryteria podziału tego gatunku na rasy i grupują je według własnych wzorców. Ale o tym, jakich, opowiemy za moment. Teraz prześledźmy historie powstania wzięły się rasy psów?Niestety nie ma rzetelnych danych, dotyczących czasu w jakim człowiek zaczął ingerować w hodowlę tych zwierząt w znaczący sposób. Hans Räber, autor uznanej Encyklopedii psów rasowych twierdzi, że ludzie już w mezolicie dokonywali doboru konkretnych osobników i głównie preferowali osobniki przywiązujące się do ludzi. Szacuje się, że największy skok w procesie tworzenia się ras nastąpił w momencie porzucenia przez ludzi koczowniczego trybu życia na korzyść osiadłego. Początkowo, rasy psów, określano „rasami regionalnymi” mogącymi przeżyć w odpowiedniej niszy ekologicznej, jak na przykład pies torfowy, w typie wilkowatym (Canis familiaris palustris), którego szczątki pochodzące z neolitu, odnaleziono pod koniec XIX wieku, w Szwajcarii. Znany zoolog, Studer, pochodzący z Berna, zafascynowany odkryciem szczątków przodków dzisiejszych psów wraz z innymi naukowcami, stworzył historyczny podział ras w stosunku do współcześnie istniejących, który został opublikowany w 1901 roku, w pracy pod tytułem „Psy prehistoryczne a obecnie żyjące rasy”. To właśnie na podstawie tej pracy wielu późniejszych kynologów tworzyło swoje publikacje, jednak po latach okazało się, że przedstawiony przez uczonego podział ras nie uwzględniał wszystkich cech, a nadanie nazwy nieodpowiednie przetłumaczenie określenia „szpic torfowy” zaowocowało nieprawdziwym przekonaniem, że szpice to najstarsza grupa psów na świecie. Jakie więc były najwcześniejsze rasy psów? Otóż, bazując na skamieniałościach, pochodzących z 4500 lat wyodrębnili pięć głównych typów psów tamtych czasów, a były to wilkowate, mastify, charty, pointery i psy jak to się potoczyło dalej?Zgodnie z ustaleniami Hansa Räbera, pierwsze hodowle psów rasowych, były prowadzone przez myśliwych szlacheckich, którzy kładli nacisk na czystość rasy. Jednak w ich przypadku nie chodziło wyłącznie o walory estetyczne, ale czystość rozumianą jako zdolności i predyspozycje myśliwskie przekazywane potomstwu. Przez ten czas wyróżniły się tysiące ras psów, w większości myśliwskich, jednak większość z nich, niestety wyginęła. Pierwsze kluby i stowarzyszenia kynologiczne, powstały w XIX wieku w odpowiedzi na różne i czasami sprzeczne poglądy na temat poszczególnych ras psów. To właśnie one określiły wzorce (tym razem już skupione na wyglądzie, a nie umiejętnościach myśliwskich) dla każdej rasy, a także tak zwane księgi hodowlane lub rodowodowe, wykazujące historię urodzeń i pokrewieństwa danej psiej rodziny, oraz świadectwa pochodzenia obecnie zwane rodowodami. To właśnie działalność stowarzyszeń kynologicznych przyczyniła się, do zaprzestania selekcjonowania osobników pod kątem użytkowości i większego skupienia się hodowców na cechach wyglądu, a tym samym zmusiła do pogoni za osiągnięciem ideału cech powstają rasy psów?Hodowla, ukierunkowana na czystość rasy polega na kojarzeniu blisko spokrewnionych osobników w obrębie tejże rasy, co ogranicza pulę genową jej populacji, a więc zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia innych cech wyglądu potomstwa. To samo tyczy się selekcji do dalszej hodowli osobników spełniających wymogi wzorca rasy, zwłaszcza zwycięzców wystaw z najbardziej pożądanymi cechami. Niestety ta pogoń za „odpowiednim” wyglądem oraz techniki krzyżowania osobników, będących krewnymi przyczyniły się do wzmacniania wad genetycznych ras psówIstnieje kilka klasyfikacji ras psów w zależności od sfery nauki, a także zdania stowarzyszeń kynologicznych. Najstarsze rasy, najbardziej zbliżone pod względem genetycznym do wilka określane są mianem psów pierwotnych albo ras prymitywnych. Poniżej przedstawiamy klasyfikacje ras psów, uzależnione od wyglądu, użyteczności oraz te, ustalone przez Międzynarodową Federację ras psów z uwzględnieniem użyteczności:Psy użytkowe, nazywane też pracującymi – są to głównie psy pasterskie, pociągowe, służbowe i stróżujące, a także towarzyszące osobom niepełnosprawnym,Psy ozdobne i do towarzystwa, takie jak pekińczyki, maltańczyki, szpice, czy myśliwskie, a wśród nich takie rasy jak wyżły, psy gończe, płochacze, posokowce, czy jamniki,Ze względu na wygląd przedstawicieli danej rasy można zaliczyć je do określonego typu, jednak te podziały różnią się z zależności od publikacji. W dzisiejszych czasach, podaje się następującą klasyfikację psów:Szpice (wśród nich są psy pociągowe, pasterskie i myśliwskie),Pinczery,Sznaucery,Molosy,Teriery, co na to Międzynarodowa Federacja Kynologiczna?Otóż Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI) uznaje oficjalnie jedynie 344 rasy i klasyfikuje je zgodnie z własnymi grupami FCI, które podzielone są na podsekcje. Według Międzynarodowej Federacji Kynologicznej, obecnie istnieją następujące grupy ras psów:· I grupa FCI to owczarki i psy pasterskie.· II grupa FCI to psy w typie pinczera i sznaucera, molosowate i szwajcarski psy pasterskie.· III grupa FCI to teriery – miniaturowe, małe, średnie, duże i typu bull.· IV grupa FCI to jamniki.· V grupa FCI to północne psy zaprzęgowe, myśliwskie i pasterskie oraz szpice europejskie, azjatyckie, a także rasy pierwotne.· VI grupa FCI to psy gończe i posokowce.· VII grupa FCI to wyżły i setery.· VIII grupa FCI to psy aportujące, dowodne i płochacze.· IX grupa FCI to pudle, biszony, psy bezwłose, spaniale i mały psy widać psy, dzięki człowiekowi przeszły bardzo długą historię i niezłe metamorfozy. Niemniej my uważamy, że wygląd, a więc i rasa psa to kwestie zdecydowanie drugorzędne, bo poza „czystością rasy” najbardziej liczy się ilość szczęścia jakie ofiarowujemy sobie wzajemnie z naszymi pupilami. A Ty jak myślisz? Rasa jest ważna, czy niekoniecznie?Malakli to potężny pies, który osiąga wzrost od 65 do 95 cm w kłębie i wagę od 50 do nawet 125 kg. Jest bardzo podobny do kangala, ale różni się od niego masywną, szeroką głową i wiszacymi faflami (stąd jego nazwa "malakli"). Jest to pies niezwykle silny i aktywny. Urodzony stróż, z natury niezależny i terytorialny.
Lou - pies z najdłuższymi uszami na świecie © Daily Mail video screenshot Przez Opublikowano 11:05, aktualizacja dnia 18:57 Jak długie mogą być uszy u psa? Okazuje się, że mogą mierzyć nawet 33 cm! A dokładnie 33,98 cm. Tak długie są właśnie uszy Lou, który jest przedstawicielem rasy black and tan coonhound. Ta mało znana w Polsce rasa psów jest dość popularna w USA. Psy tej rasy mają z natury dość długie uszy, które jednak nie wyglądają nieproporcjonalnie, bo psy są dość duże. Uszy psów tej rasy powinny sięgać czubka ich nosów. A wszystko po to, by zrobić z nich lepsze psy myśliwskie. Kiedy coonhoundy tropią zwierzynę, ich uszy sięgając ziemi „zamiatają” zapach” i kierują go ku nozdrzom. Dzięki temu pies lepiej wyczuwa również „zimne” ślady - wyjaśnia Paige, opiekunka Lou, która jest technikiem weterynarii. Co bardzo ciekawe, to właśnie ta rasa (a nie jamnik czy bloodhound) miała posłużyć Disneyowi za pierwowzór Goofiego. Lou w księdze rekordów Uszy Lou sięgają nei tylko czubka jego nosa – są znacznie dłuższe. Te prawie 34 cm uszy wymagają regularnej pielęgnacji. W zimie piesek nosi też ochraniacz, który zabezpiecza je przed śniegiem. Paige cieszy się z rekordu. Mówi, że dzięki sukcesowi Lou ma możliwość opowiadania innym o tej niezwykłej rasie i zwiększania jej popularności. Przyznać trzeba, że to przepiękne psiaki, a te uszy! Zachwycają!
. 257 667 324 454 614 37 431 179