🫏 Ciekawostki Medyczne Róg Skórny Zdjęcia

Wypełniacz Skórny - Wyniki wyszukiwania dla zdjęć i ilustracjiWyświetl filmy dla wypełniacz skórnyPrzeglądaj dostępne zdjęcia i obrazy (13 748) dla słowa kluczowego wypełniacz skórny lub rozpocznij nowe wyszukiwanie, aby znaleźć więcej zbiorów zdjęć i wyniki

Rogowiak kolczystokomórkowy (keratoacanthoma) – opis przypadku 95-letniej pacjentki. Autorzy: dr n. med. Aneta Neskoromna-Jędrzejczak , lek. dent. Tomasz Barłóg , lek. dent. Bartłomiej Famulski , lek. dent. Michał Lewicki Data publikacji: 05.04.2018 r. Numer wydania: TPS 4/2018. Streszczenie: Róg skórny to twardy, egzofityczny guzek ^{Definicja Epidemiologia Etiopatogeneza Naturalny przebieg choroby Objawy i rozpoznanie Biopsja i obraz histologiczny Stadia zaawansowania w obrazie histopatologicznym KIN – Keratinocytic Intraepidermal Neoplasia Różnicowanie Czy możemy przewidzieć które ogniska AK ulegną progresji w iSCC? Rogowacenie słoneczne a BCC. Leczenie AK – przegląd metod Kriochirurgia ciekłym azotem Laseroterapia Wycięcie chirurgiczne, elektrokoagulacja 5-fluorouracyl Mebutynian ingenolu Imikwimod Diklofenak Terapia fotodynamiczna (PTD – photodynamic therapy) Metody mieszane Podsumowanie Atopowe zapalenie skóry jest następstwem uszkodzenia ochronnej bariery naskórkowej, któremu towarzyszy nadprodukcja immunoglobulin klasy E. Skóra osób z AZS jest inna, nawet w obszarach niezmienionych chorobowo, w których występują nacieki zapalne i zwiększona liczba mastocytów. Częstość schorzenia to nawet 10% populacji. AZS pojawia się zazwyczaj w okresie dzieciństwa, przeważająca liczba przypadków dotyczy dzieci do lat 5. Choroba jest przewlekła i nawrotowa, z tendencją do ustępowania w wieku dorosłym. Wyróżnia się 2 główne fazy kliniczne choroby. Definicja Rogowacenie słoneczne jest przedinwazyjną postacią raka kolczystokomórkowego, powstałą na podłożu skóry przewlekle uszkadzanej promieniowaniem słonecznym. W badaniu histopatologicznym AK i iSCC są niemal identyczne, główną cechą różnicującą jest architektura zmian, nieprzekraczających w przypadku AK błony podstawnej naskórka. W tym kontekście nazwa „rogowacenie słoneczne” wydaje się być przestarzałą, nie oddającą natury choroby. Jako że przejście AK w iSCC przypomina proces zachodzący w przypadku raka szyjki macicy, część autorów uważa, że bardziej precyzyjną nazwą choroby była by „śródnaskórkowa neoplazja keratnocytów”, nawiązująca do nomenklatury ginekologicznej. Epidemiologia Rogowacenie słoneczne najczęściej występuje w rejonach o dużej ekspozycji na UV, w Australii dotyczy 40-60% pacjentów powyżej 40 Częściej występuje u mężczyzn – 55% vs 37% u kobiet w wieku 30-70 lat. W Europie AK spotykane jest u około 15% mężczyzn i 6% kobiet powyżej 40 roku życia. Występowanie choroby ściśle powiązane jest z wiekiem pacjenta i wśród rasy kaukaskiej dotyczy już 80% pacjentów powyżej 60 roku życia. Powyżej 70 roku życia AK spotykamy u 100% pacjentów, zarówno w Europie jak i w Stanach Zjednoczonych. Częstość występowania choroby na całym świecie systematycznie wzrasta, do czego przyczyniają się zmieniające się warunki środowiskowe – destrukcja warstwy ozonowej, naturalnie chroniącą nas przed promieniowaniem dla służby zdrowia oraz koszty leczenia AK wydają się być niedoszacowane, dla przykładu – w USA w 2004 roku koszty leczenia samymi tylko metodami zabiegowymi wyniosły około 867 mln USD a w roku 2013 kwota ta wzrosła ponad dwukrotnie, do 1,8 mld USD. W Polsce, w ciągu ostatnich 50 lat, liczba zachorowań na AK zwiększyła się aż pięciokrotnie. Etiopatogeneza Przyjmuje się, że głównym czynnikiem środowiskowym indukującym rozwój rogowacenia słonecznego jest nadmierna ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe, głównie UVB, zarówno to naturalne jak i ze sztucznych uszkadza łańcuch DNA, działa immunosupresyjne oraz powoduje mutację genu p53, odpowiedzialnego za produkcję białka indukującego śmierć komórek z defektem się też mutacje innych genów, przykładem mogą być geny EVER, których polimorfizm jest udowodnionym czynnikiem zwiększającym ryzyko zachorowania na AK i SCC. Inne czynniki takie jak fototyp skóry, płeć męska, rasa, kolor włosów i oczu i miejsce zamieszkania (bliżej równika) dodatkowo modulują podatność pacjenta na rozwój choroby. Wykazano także niewielki związek pomiędzy rogowaceniem słonecznym a wirusem HPV, którego zlokalizowano w ogniskach AK, SCC i BCC. Oczywisty wydaje się też być wpływ stylu życia – rodzaj pracy (farmer, marynarz), nieprzestrzeganie zasad fotoprotekcji oraz złe nawyki – częste opalanie się i korzystanie z solarium. Naturalny przebieg choroby Naturalny przebieg ognisk rogowacenia słonecznego obejmuje 3 scenariusze:samoistna inwolucjastan stacjonarnyprogresja w iSCCSamoistnej inwolucji ulega około 25% ognisk. Według różnych badań, zależnych od przyjętej definicji AK, przejście pojedynczego ogniska rogowacenia słonecznego w inwazyjną postać raka kolczystokomórkowego w ciągu roku wynosi 0,24% a w ciągu 10 lat 6-25%. Około 82% iSCC rozwija się na podłożu AK, analogicznie – 18% powstaje na skórze wcześniej niezmienionej. Ryzyko progresji AK w iSCC, zależne jest od stopnia zaawansowania klinicznego i ilości ognisk – u pacjentów z ponad 20 ogniskami ryzyko progresji wynosi około 20%. Wśród pacjentów leczonych immunosupresyjnie znacznie zwiększa się ryzyko wystąpienia AK i jego transformacji w inwazyjnego SCC, a u pacjentów z przeszczepami wzrasta ono aż 250-krotnie. Objawy i rozpoznanie Rozpoznanie rogowacenia słonecznego opiera się głównie na charakterystycznym obrazie klinicznym, zazwyczaj nie wykonuje się badania histopatologicznego. Przeciętny pacjent ma powyżej 60 lat i ma 6-8 ognisk, które w 75% przypadków umiejscowione są na twarzy, ciemieniu, przedramionach i trzy stadia zaawansowania klinicznego AK:Zmiana płaska o szorstkiej powierzchni, beżowa lub różowa, bardziej wyczuwalna dotykiem niż widocznaZmiana wyraźnie widoczna i wyczuwalna, pokryta łuską, zaczerwieniona u podstawyWyniosła spoista tarczka pokryta grubą łuskąOsobnym określeniem klinicznym jest tzw. „field cancerisation” – większe obszary (około 5x5cm) skóry fotouszkodzonej, na których obok ognisk AK obecne są niewidoczne gołym okiem subkliniczne ogniska atypii komórek warstwy podstawnej, będących późniejszym punktem wyjścia nowych ognisk chorobowych. Biopsja i obraz histologiczny Badanie histopatologiczne wykonuje się w dwóch przypadkach:W celu wykluczenia iSCCRóżnicując AK z inny dermatozamiInwazyjną postać SCC powinniśmy wykluczyć badaniem histopatologicznym we wszystkich przypadkach gdy ogniska są duże, ze znaczną hiperkeratozą, podminowane zapalnie, swędzące, owrzodziałe lub nietypowe. Wykonanie biopsji wskazane jest także w przypadku zmian nie reagujących na obraz histologiczny rogowacenia słonecznego składają się:hiperkeratoza z parakeratoząrozrost naskórka w głąb skóry właściwejbezład i atypia komórkowa, dyskeratoza dolnych warstw naskórkapasmowaty naciek zapalny, równoległy do naskórkaelastozaW mieszkach włosowych, gruczołach łojowych i potowych zazwyczaj nie spotyka się zmian histologicznych. Stadia zaawansowania w obrazie histopatologicznym W zależności od architektury wewnątrznaskórkowej neoplazji keratynocytów (KIN -keratinocytes interepidermal neoplasia), rozróżnia się 3 stopnie zaawansowania histopatologicznego AK. Należy zaznaczyć, że bezład i atypia keratynocytów, oraz inne, wymienione wcześniej cechy histologiczne AK są obecne we wszystkich trzech stadiach. Decyduje zasięg zmian, ich progresja od warstwy podstawnej w górę naskórka. KIN – Keratinocytic Intraepidermal Neoplasia KIN 1 – atypia dotyczy dolnych warstw naskórkaKIN 2 – atypia dotyczy ½ dolnej warstwy naskórkaKIN 3- atypia w całym naskórku (choroba Bowena) Różnicowanie Opisanych zostało wiele postaci klinicznych rogowacenia słonecznego, niektóre wymagać mogą różnicowania z innymi dermatozami:Postać barwnikową AK – ze zmianami melanocytarnymi, z czerniakiem włączniePostać akantolityczną – w zależności od stopnia akantolizy, z chorobą Grovera lub DarieraPostać liszajopodobną – z liszajem płaskimPostać atroficzną – z DLEDo innych wariantów klinicznych AK zaliczamy postać hipertroficzną (róg skórny), proliferacyjną oraz Bowenoidalną. Czy możemy przewidzieć które ogniska AK ulegną progresji w iSCC? Wykazano w badaniach że ból, krwawienie i szybkie powiększanie się ogniska AK przemawia za jego transformacją w iSCC. Typowanie ognisk AK jako bardziej lub mniej podejrzanych jest jednak dużo bardziej że progresja od AK do iSCC zazwyczaj przebiega drogą klasyczną – kolejno przez stadia zaawansowania klinicznego i histopatologicznego (KIN1, KIN2, KIN3), nie znalazło potwierdzenia w badaniach. Okazuje się bowiem, że istnieje droga alternatywna – bezpośrednio od ogniska AK w 1 stadium zaawansowania klinicznego, histologicznie KIN1 – do inwazyjnej postaci SCC. I to właśnie takie ogniska AK, z atypią keratynocytów prezentowaną tylko w warstwie podstawnej naskórka, są najczęstszym prekursorem ogniska AK powinny być więc obserwowane i leczone, niezależnie od stopnia zaawansowania klinicznego i histopatologicznego. Szczególnej obserwacji powinniśmy poddawać ogniska zlokalizowane u mężczyzn na uszach i twarzy, uważanych przez badaczy za ogniska wysokiego ryzyka. Rogowacenie słoneczne a BCC. Jako uzupełnienie należy dodać, że według niektórych autorów rogowacenie słoneczne może być punktem wyjścia raka podstawnokomórkowego (BCC – basal cell carcinoma). Mimo że nie jest to powszechnie akceptowany pogląd, pamiętać należy że BCC dziesięciokrotnie częściej pojawia się na skórze objętej AK niż na skórze niezmienionej. Leczenie AK – przegląd metod Mimo, ze rogowacenie słoneczne jest chorobę przewlekłą, badania różnych metod leczenia dotyczą zazwyczaj krótkoterminowych, najczęściej kilkumiesięcznych niektórych autorów, AK w 1 stopniu zaawansowania klinicznego wymaga jedynie nawilżania, ochrony przed słońcem i okresowych kontroli, bez podejmowania leczenia. Według innych, leczyć powinno się wszystkie ogniska, gdyż progresja AK w iSCC jest trudna do przewidzenia i nie zależy od stopnia zaawansowania się dwa główne kierunki terapeutyczne:Bezpośrednia destrukcja ognisk – kriochirurgia, chirurgia, elektrokoagulacja, laserTerapia pola – fluorouracyl, imikwimod, diklofenak, mebutynian ingenolu, PTDWedług różnych rekomendacji, wdrożenie terapii pola zasadne jest w przypadkach obecności2 lub 3 ognisk AK na podłożu fotouszkodzonej skóry o powierzchni ok. 25cm2. (field cancerisation) Kriochirurgia ciekłym azotem Jest to jest najczęstsza metoda leczenia AK – ze względu na prostotę i możliwość szybkiego wykonania w warunkach ambulatoryjnych. Cechuje ją dobry efekt leczniczy – skuteczność sięgająca 99%, dodatkową zaletą jest niewielki koszt terapii dla pacjenta. Sądzono dawniej, że śmierć komórki poddanej działaniu niskich temperatur wynika z rozerwania błony komórkowej przez zewnątrzkomórkowe kryształki lodu. Mechanizm działania kriochirurgii jest jednak bardziej skomplikowany – obejmuje odwodnienie komórki, uszkodzenie mitochondriów przez wewnątrzkomórkowe kryształki, agregację kryształków lodu oraz stazę naczyniową, powodującą zahamowania przepływu krwi przez ognisko chorobowe. Typowy zabieg obejmuje dwie aplikacje, od 10 do 30 sekund, w zależności od wielkości ogniska. Optymalny czas rozmrażania wynosi około 1 minuty. Pozabiegowy efekt estetyczny najczęściej jest bardzo dobry, pozostaje gładka, lekko odbarwiona plamka. Laseroterapia Zastosowanie znajdują przede wszystkim 2 lasery Er:Yag o długości fali 2940nm i laser CO2 o długości fali 10600nm. Mechanizm działania polega na waporyzacji ogniska chorobowego, chromoforem w tym przypadku jest woda, zabieg wymaga znieczulenia miejscowego. Wycięcie chirurgiczne, elektrokoagulacja Wycięcie chirurgiczne dotyczy zazwyczaj hyperkeratotycznych ognisk rogowacenia słonecznego podejrzanych o progresję do iSCC. Elektrokoagulacja jest stosowana rzadko, wymaga dużego doświadczenia operatora. 5-fluorouracyl Jest to cytostatyczny antymetabolit, zaburzający wzrost oraz podziały komórek poprzez hamowanie syntezy DNA i zaburzanie funkcji RNA. Szczególnie rekomendowany jest w leczeniu rozległych, licznych ognisk w trudno dostępnych lokalizacjach. Leczenie fluorouracylem kojarzone może być z innymi metodami – tretynoiną, kwasem salicylowym, PTD i metodami zabiegowymi. Lek zazwyczaj stosuje się 2 razy w tygodniu przez 2-6 tygodnie. Mebutynian ingenolu Jest składnikiem wyciągu z wilczomlecza ogrodowego i działa dwukierunkowo – bezpośrednio niszcząc błony mitochondrialne oraz pobudzając aktywację cytokin prozapalnych. Wykorzystywany jest głownie w terapii pola, na większych obszarach typu „field cancerisation”. Mebutynian ingenolu stosuje się zazwyczaj przez 3 kolejne dni, na obszarze około 25cm2. Imikwimod Imikwimod jest lekiem modulującym moduluje odpowiedź immunologiczną, hamuje proliferację nowotworową oraz pobudza apoptozę. Imikwimod stosuje się 3 razy w tygodniu w dwóch czterodniowych cyklach. Całkowite ustąpienie zmian obserwuje się u 50% pacjentów. Nasilone objawy uboczne są częstą przyczyną rezygnacji z terapii. Diklofenak Hamuje cykooksygenazy COX1 i COX2, zaburzając działanie metabolitów kwasu arachidowego, których rola w patogenezie rogowacenia słonecznego i raka kolczystokomórkowego jest niejasna. Zaobserwowano, że zaburzenie działania COX przez diklofenak hamuje kancerogenezę indukowaną UVB oraz angiogenezę, dodatkowo dochodzi do tępuje indukuja apoptozy. Korzystny efekt terapii obserwuje się u 40-47% pacjentów. Diklofenak aplikuje się średnio 2xdziennie przez 3 miesiące. Terapia fotodynamiczna (PTD – photodynamic therapy) Terapia fotodynamiczna stosowana jest najczęściej przy braku poprawy klinicznej po leczeniu innymi metodami. Jest procedurą dwustopniową. Aplikacja fotouczulacza, najczęściej kwasu aminolewulinowego (ALA), powoduje uwrażliwienie dysplastycznych keratynocytów na światło czerwone. Późniejsze naświetlanie światłem o długości 630nm, powoduje apoptozę komórek. W niedawno przeprowadzonych badaniach wykazano dużą skuteczność terapii fotodynamicznej. W leczeniu ognisk AK na twarzy i ciemieniu, skuteczność fototerapii jest o 14% wyższa niż kriochirugia. Metody mieszane Opracowano wiele różnych opcji łączenia leków i metod, w celu zwiększenia efektywności leczenia w porównaniu do monoterapii. Zastosowanie 5-fluorouracylu na tydzień przed kriochirurgią, zwiększa odsetek całkowitego ustąpienia ogniska po kriochirurgii z 15% do ponad 32%. Zwiększoną efektywność kriochirurgii obserwuje się także po aplikacji imikwimodu przed zabiegiem. Inne przykłady to łączenie 5-fluorouracylu z 10% kwasem salicylowym, terapii fotodynamicznej z następczą kuracją imikwimodem, poprzedzanie PTD miesięczną aplikacją diklofenaku czy też łączenie PTD z laserem frakcyjnym. Podsumowanie Rogowacenie słoneczne jest najczęściej spotykaną dermatozą na świecie, z potencjałem progresji w inwazyjnego raka kolczystokomórkowego, niezależnie od zaawansowania klinicznego choroby. Z tego powodu wszystkie ogniska AK powinny być wnikliwie obserwowane i leczone. Najczęstszą metodą leczenia jest kriochirurgia, górująca na innymi metodami prostotą i efektywnością.} Study with Quizlet and memorize flashcards containing terms like rak podstawnokomórkowy (BCC- basal cell carcinoma) gdzie; jaka odmiana najczęściej i obraz, 7 czynników rozwoju raka podstawnokomórkowego, Wymień 11. postaci odmian klinicznych raka podstawnokomórkowego and more. Za zmiany skórne odpowiedzialne są nie tylko wirusy, ale także bakterie. To one są przyczyną różnych postaci zapalenia – takich jak naciek zapalny, ropowica czy ropień. Artykuł zawiera listę chorób wywołanych przez bakterie wraz z ich krótką charakterystyką. Naciek zapalny Charakteryzuje się obrzękiem i przekrwieniem tkanek z charakterystyczną galaretowatą konsystencją, wywołaną obecnością surowiczego przejrzysto-białego wysięku. Chora skóra jest bolesna, zaczerwieniona i nadmiernie ucieplona. W odróżnieniu od innych zakażeń brak wyraźnego odgraniczenia od zdrowych tkanek. Chorobie towarzyszy gorączka, niekiedy także dreszcze, złe samopoczucie, a czasami zapalenie naczyń i węzłów chłonnych na odcinku między zainfekowaną okolicą a sercem. Leczenie polega na stosowaniu antybiotyków lub innych środków bakteriobójczych, które mają tutaj duże pole do działania, gdyż zakażona strefa jest bardzo dobrze unaczyniona i leki wraz z krwią w odpowiedniej ilości docierają do drobnoustrojów. Niezbędna jest również terapia przeciwbólowa i przeciwzapalna. Stosuje się także okłady wysychające (na przykład z 5% wodnego roztworu sody oczyszczonej lub 1% roztworu riwanolu) lub suchy jałowy opatrunek. Jeżeli naciek zapalny dotyczy kończyny, wskazana jest jej elewacja, czyli utrzymywanie w pozycji uniesionej, na przykład ręki na oparciu fotela czy kanapy, nogi na krześle, a w nocy na kilku złożonych kocach. Ta pozycja powoduje zmniejszenie obrzęku i napięcia tkanek, łagodzi bóle i ogranicza szerzenie się zakażenia, przyśpiesza wchłanianie wysięku, a tym samym prowadzi do szybszego wyleczenia. Ropowica Choroba najczęściej wywołana jest przez bakterie z grupy gronkowców i paciorkowców. Podobnie jak w nacieku zapalnym nie ma tutaj wyraźnego odgraniczenia tkanek chorych od zdrowych, natomiast obrzęk jest twardszy i sięga głębszych tkanek. W obrębie zmiany tworzą się drobne zbiorniki ropy. Dolegliwości są silniejsze niż w nacieku zapalnym – tkanki zakażone są bardzo bolesne i gorące, często dochodzi do zapalenia naczyń i węzłów chłonnych. W początkowym etapie choroby leczenie jest takie, jak w nacieku zapalnym – antybiotyki, leki przeciwbólowe, okłady, elewacja kończyny. Gdy dojdzie do rozwoju ropowicy, środki te stają się nieskuteczne i jedynym słusznym postępowaniem jest leczenie chirurgiczne, czyli nacięcie zmienionego chorobowo miejsca i wypłukanie ropnej wydzieliny. Polecane dla Ciebie octenidyna, aerozol, dezynfekcja, rana zł octenidyna, płyn, dezynfekcja, rana zł krem, podrażnienie, suchość, nadwrażliwość, dla alergików, bez parabenów, bez substancji zapachowych, bez barwników, bez sztucznych barwników zł Ropień W odróżnieniu od nacieku zapalnego i ropowicy, charakteryzuje się ostrym odgraniczeniem od otoczenia. Jest to jama wypełniona ropą, wykazująca cechy nacieku zapalnego – żywa bolesność, wysoka temperatura i silne zaczerwienienie, niekiedy aż do zasinienia. Nierzadko przy dotyku można wyczuć charakterystyczne chełbotanie. Czasami rozpoznanie jest trudne, gdyż jama ropnia może być otoczona grubą warstwą tkanek zapalnie zmienionych. W tej chorobie konieczne jest leczenie operacyjne – bez nacięcia i ewakuacji ropy nie dojdzie do wyzdrowienia. Dodatkowo stosuje się wymienione wcześniej leki i okłady oraz uniesienie kończyny. Innymi postaciami zakażeń powierzchownych tkanek są zakażenia przydatków skóry. Zapalenie mieszków włosowych Jest zakażeniem ujść i mieszków włosowych wywołanym przez gronkowce. Dolegliwości polegają na swędzeniu i pieczeniu, niekiedy pojawia się ból. W ujściu mieszka włosowego tworzy się krosta z włosem na szczycie. Leczenie nie jest skomplikowane – należy przemywać skórę spirytusem salicylowym i stosować witaminy B i C. Czyrak Czyrak także jest chorobą wywołaną przez gronkowce, które dostają się do torebki wzdłuż włosa i powodują martwicę mieszka włosowego, gruczołu łojowego lub potowego. Obumarłe tkanki zostają wydalone w postaci czopa martwiczego. Zakażenie przechodzi na otoczenie, może dojść do nacieku lub ropowicy otaczających tkanek. Początkowe objawy są identyczne, jak przy zapaleniu mieszków włosowych – swędzenie i pieczenie, następnie nasila się ból, a na skórze tworzy się bolesny i gorący guzek, pokryty zaczerwieniona skórą. Tworzy się krosta przymieszkowa, która pęka, wydobywa się z niej ropa, a potem stopniowo martwe tkanki. Po kilku dniach ubytek wypełnia się tkankami, tak zwaną ziarniną. Czyraki występują często u osób chorych na cukrzycę, mogą też pojawiać się licznie w tym samym czasie, a jeśli występują przewlekle, mówimy o czyraczności. W przypadku niewielkiego czyraka, niepowikłanego ropowicą czy ropniem, leczenie polega na przemywaniu spirytusem lub okładach wysychających. Pod żadnym pozorem nie wolno wyciskać czyraków! W niektórych przypadkach konieczne jest stosowanie antybiotyków i/lub interwencja chirurgiczna, polegająca na wyciągnięciu czopa martwiczego, a w razie towarzyszącej ropowicy czy ropnia na nacięciu zmiany. Czyrak gromadny Jest zbiorowiskiem czyraków i towarzyszących im nacieków zapalnych, prowadzącym do głębszego i bardziej rozległego obumarcia tkanek. Występowanie tego ciężkiego zakażenia świadczy o wysokiej zjadliwości szczepów gronkowcowych lub o znacznym osłabieniu układu immunologicznego organizmu. Może nawet dojść do rozwoju posocznicy, czyli zakażenia całego ustroju. Z tego powodu leczenie w zdecydowanej większości przypadków jest prowadzone w szpitalu i polega przede wszystkim na rozcięciu czyraka oraz antybiotykoterapii. Róża To ostre zapalenie skóry i tkanki podskórnej wywołane przez paciorkowce. W klasycznej postaci występuje zaczerwienienie skóry wokół nosa i na policzkach, przypominające kształtem motyla, często schorzenie dotyczy kończyny. Skóra jest lśniąca i obrzęknięta, a brzegi zmiany wałowato uniesione. Objawowi temu towarzyszy wysoka gorączka z dreszczami, ogólne osłabienie, bóle głowy, nudności i bóle kończyn. W trakcie zdrowienia skóra blednie i łuszczy się. Zmiany mogą ustępować w jednych miejscach i pojawiać się w następnych. Choroba jest zakaźna – przenosi się przez dotyk i powietrze. Leczenie polega na stosowaniu antybiotyków i suchych jałowych opatrunków, a w przypadku zmian na kończynach, na uniesieniu kończyny. Rzadko konieczne leczenie chirurgiczne stosowane jest jedynie w przypadkach powikłanych ropowicą lub martwicą tkanek. Zapalenie naczyń i węzłów chłonnych Jest najczęściej powikłaniem zakażeń paciorkowcami. Dochodzi do niego w przypadku występowania ogniska zakażenia na obwodzie kończyny. Na przebiegu naczyń chłonnych na odcinku od ogniska w kierunku serca występuje smugowate zaczerwienienie i postronkowate zgrubienie skóry, a węzły chłonne są powiększone i bolesne. Może dojść do powstania guza zapalnego, a nawet ropnia okołowęzłowego, który wymaga nacięcia. W pozostałych przypadkach leczenie polega na stosowaniu antybiotyków, leków przeciwbólowych, uniesieniu kończyny i stosowaniu wysychających okładów lub suchych jałowych opatrunków. Zdecydowanie istotne jest odnalezienie i leczenie przyczyny zapalenia naczyń i węzłów chłonnych. Siateczkowate zapalenie naczyń chłonnych Towarzyszy z reguły ropiejącym ranom, uszkodzeniom skóry, owrzodzeniom, czyrakom czy ropniom. Charakterystyczne są plamiste zaczerwienienia, obrzęk, bolesność i napięcie skóry; granice zmiany są nieostre, pod postacią wypustek. Dolegliwościom tym towarzyszą objawy ogólne jak gorączka z dreszczami i osłabienie. Podstawową zasadą leczenia jest usunięcie przyczyny zakażenia, poza tym antybiotykoterapia, uniesienie kończyny i okłady wysychające. Torbiel włosowa Wrotami zakażenia są włosy na skórze okolicy kości ogonowej, gdzie dochodzi do bakteryjnego zakażenia tkanki podskórnej. stwierdza się niewielkie uwypuklenie w okolicy krzyżowo- ogonowej. Leczenie polega na szerokim wycięciu zmienionych tkanek. Zastrzał Zastrzał jest to ropne zapalenie tkanek po stronie dłoniowej palców. Zakażenie może dotyczyć skóry, tkanki podskórnej, kości i stawów. Szczególną odmiana zastrzału jest tzw. ropień klepsydrowaty powstały z połączenia dwóch lub więcej komór wąska przetoką. Charakterystycznym objawem jest rwący, pulsujący ból palca, który nasila się przy opuszczeniu dłoni. Skóra jest obrzęknięta i zaczerwieniona, a obrzęk może przechodzić na stronę grzbietowa ręki. Pojawiają się dreszcze i gorączka. Czasami bywa widoczny pęcherzyk ropy zbierającej się pod naskórkiem. Leczenie polega na nacięciu i opróżnieniu zbiornika z ropy, konieczne jest też podanie antybiotyku. Zanokcica Jest to ropne zapalenie wału paznokciowego. Pojawia się silny, rwący ból, wał paznokciowy jest obrzmiały i bolesny, zaczerwieniony z widoczną, prześwitującą przez skórę ropą. Leczenie polega na nacięciu i opróżnieniu ropy. Zgorzel gazowa Zgorzel gazowa jest przyrannym zakażeniem mięśni wywołanym przez bakterie z grupy clostridium. Dochodzi do niego w przypadku ran zabrudzonych ziemią i zawierających duże ilości tkanek martwiczych, np. rany miażdżone. Typowym objawem jest pojawiający się przy dotyku objaw trzeszczenia ( "objaw chodzenia po śniegu ") - dzieje się tak pod wpływem masywnej martwicy z wytwarzaniem gazu w zmienionych chorobowo tkankach. Na skórze pojawiają się plamiste wybroczyny, następnie skóra czernieje i dochodzi do jej oddzielenia od podłoża. Chory jest w ciężkim stanie. W leczeniu niezbędne jest usunięcie zmienionych tkanek i podawanie dużych dawek antybiotyków. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Łagodne schorzenia gruczołu piersiowego Wiele kobiet obawia się raka piersi. Dzięki coraz lepszej profilaktyce i możliwości systematycznych badań można go w miarę wcześnie rozpoznać. Jednak kobiece (i nie tylko) gruczoły piersiowe mogą dotknąć także inne, choć na szczęście mniej groźne choroby. Kamica pęcherzyka żółciowego – objawy, przyczyny i leczenie Kamica pęcherzyka żółciowego to tworzenie się lub obecność kamieni w pęcherzyku żółciowym. Jest bardzo powszechną chorobą i najczęstszym ze schorzeń jamy brzusznej. Wstydliwe choroby odbytu Choroby odbytu to częsta, ale wstydliwa przypadłość, dotycząca ludzi w różnym wieku (nawet dzieci) i obojga płci. Niestety, leczenie, chociaż zwykle skuteczne, często jest skomplikowane z racji późnego zgłaszania się chorych do lekarza. Ta zwłoka prowadzi do powikłań choroby, wydłużenia, a nawet niepowodzeń terapii. Jak postępować przy nieszczęśliwych wypadkach? Każdemu z nas zdarzyła się w codziennym życiu chwila nieuwagi. Dobrze, jeśli wszystko skończyło się tylko na strachu. Niestety, niekiedy dochodzi do poważnych wypadków. Radzimy jak zachować się w przypadku, porażenia prądem, piorunem i oparzeń. Choroba zwyrodnieniowa stawów Choroba zwyrodnieniowa stawów, zwana również artrozą, to przedwczesne zużycie chrząstki stawowej, a w miarę upływu czasu również pozostałych elementów stawu – kości, ścięgien, więzadeł i błony maziowej. Rak wątroby (naczyniak, torbiel, nowotwór złośliwy) – objawy, i leczenie Wątroba to organ, który odgrywa największą rolę w przemianie materii ustroju. Jej funkcjonowanie zależy w dużej mierze od naszego trybu życia i sposobu odżywiania. Niestety prowadząc niehigieniczny tryb życia narażamy naszą wątrobę na wiele zagrożeń, w tym najpoważniejsze z nich – nowotwory. . 731 37 403 626 457 520 544 603

ciekawostki medyczne róg skórny zdjęcia