Odpowiednio podlewany hiacynt może zakwitnąć już po 2-4 tygodniach. W okresie kwitnienia systematyczne podlewanie jest szczególnie istotne, ponieważ pozwala na jego maksymalne wydłużenie. Po przekwitnięciu roślinę dalej podlewamy, aż do całkowitego uschnięcia liści.

Hiacynty zachwyci ogrodnik piękno jej rozkwitu i jej zapachami, średnioterminowe hiacynt rozkwicie około dwóch tygodni, ale jeśli jakość tych kwiatów opieką, natomiast mogą kwitnąć przez trzy cechą takiej rośliny jest to, że pierwsze kwiaty mają niebieski i fioletowy odcień. Ale po pierwszych kwitnących kwiatach pojawiają się nowe kwiatostany i ujawniają prawdziwe piękno hiacyntów. Nowe kolory są zdominowane przez następujące kolory: czerwony, biały, różowy i liliowy. Następnie pojawi się kilka nowych hiacynty mogły się całkowicie otworzyć, muszą zapewnić odpowiednią pielęgnację, a ponadto każda odmiana ma swój okres kwitnienia. Najważniejsze jest, aby spojrzeć na hiacynty przychodzące w cieple i wilgotności. Ale gdy kończy się etap kwitnienia, najważniejszy okres przychodzi, gdy roślina tworzy cebulę i przygotowuje się do wzrostu. Powiemy ci o Opieka nad hiacyntami2 Jak dbać o bulwę podczas wzrostu3 Co robić z dziećmi hiacyntów4 Obejrzyj wideo: Co zrobić z tulipanami po przekwitnięciuOpieka nad hiacyntamiPo upływie okresu kwitnienia należy zwrócić szczególną uwagę na cebulkę kwiatową. Ponieważ bez odpowiedniej opieki roślina może po prostu rozpoczyna się od żarówki, wszystko dzieje się dlatego, że po kwitnieniu rośliny zaczyna tworzyć nowe skrzynki wszystkie składniki odżywcze są wysyłane do tych pudełek. Żarówka pozostaje bez odpowiednich substancji na okres żywotności żarówki i zaczyna więdnąć. Dlatego konieczne jest natychmiastowe odcięcie strzał, a najważniejszą rzeczą jest zrobienie tego przed pojawieniem się skrzynek holenderscy ogrodnicy zalecają usuwanie kwiatów i strzałek hiacyntów z kwitnieniem po raz pierwszy przez 1-2 lata, tak aby żarówka mogła zebrać niezbędne materiały do ​​rozwoju. Ponieważ piękno kwitnienia zależy bezpośrednio od samej cebulek przejściu kwitnienia i usunięciu wszystkich strzał, nie można usunąć liści hiacynta, ponieważ wszystko, co niezbędne do udanego wzrostu, pochodzi z gleby i liści, ponieważ wchłaniają one wodę. Wszystkie cebulki potrzebne do wzrostu uzyskuje się przez nawadnianie i faktu, że nie można odciąć liści, należy je całkowicie wyeliminować. Ale muszą wyschnąć na własną rękę. Aby przyspieszyć proces suszenia liści, możesz przestać podlewać roślinę, powinieneś zacząć to robić po tym, jak kwiaty przepłyną przez okres kwitnienia, a mianowicie na początku to jednak zrobić tylko wtedy, gdy liście do tego okresu nie wyschną same. Po wyschnięciu należy je ostrożnie usunąć, nie uszkadzając bańki rośliny. Po tym wszystkim nadmiar będzie zdalnie z żarówki, miejsce lądowania musi być dbać o bulwę podczas wzrostuAby zachować żywotność żarówki, musisz dać roślinie dużo czasu i energii. Ale po wszystkim, co trzeba zrobić, możesz znów cieszyć się pięknem, jakie dają nam te hiacynta może żyć w tej samej glebie przez 3-4 lata, ale po tym okresie musi zostać przeszczepiony. W tym czasie rośnie cebula hiacyntów, a obok niej zaczynają rosnąć nowe cebule i zwiększa się ich ten trwa do pięciu lat, w piątym roku życia hiacynty muszą zostać przeszczepione, a co najważniejsze w tym okresie są w pełni przygotowane do tego. Podczas gdy dla innych kwiatów, przesadzanie jest stresującą ogrodnicy Golan radzą, aby nie pozostawić w glebie wybrednych odmian hiacyntów, ponieważ po hibernacji w sezonie zimowym kwiaty zaczynają słabo rozwiązaniem jest zaopatrzenie się w cebule, sprawdzenie pod kątem chorób i uszkodzeń, przetworzenie go i umieszczenie w najważniejszym etapem pielęgnacji hiacyntów jest okres przechowywania żarówek. Dla dobrego wzrostu, żarówka powinna być pod opieką podczas hibernacji, jeśli chcesz zobaczyć jej piękne lub dójka żarówek należy suszyć w temperaturze 20-20 stopni Celsjusza, po powinny być usunięte z gruntu, a pozostałości usunąć nadmiar płatków. Wagi, pod którymi zaczynają się pojawiać nowe żarówki, należy rozdzielać z wielką tym wszystkim, musisz wyjąć żarówkę w chłodnym miejscu. Ale żarówka nie może być natychmiast ustawiona w pożądanej temperaturze, wymagane jest stopniowe obniżanie jej, będzie musiała być w kilku podejściach. W sezonie jesiennym reżim temperatury powinien wynosić 16-18 również kilka wymagań dotyczących pomieszczenia, w którym będzie przechowywana żarówka hiacynta. Najważniejsze wymagania dotyczące pomieszczenia to to, że musi on otrzymywać wystarczającą ilość powietrza i musi stale pomieszczenie powinno być suche, musi też być suche początku sierpnia żarówka będzie musiała być przygotowana do sadzenia na zimę. W niektórych przypadkach hiacynty można hodować w domu w doniczce, a następnie lepiej spędzić robić z dziećmi hiacyntówCzęsto w okresie przechowywania w dolnej części żarówki dzieci zaczynają się rozwijać. Należy je ostrożnie oddzielić od bańki i wysuszyć, po czym muszą być posadzone w osobnym pojemniku. Nowe nasiona hiacyntów muszą rosnąć do pięciu lat, w tym okresie nie kwitną, ponieważ wszystkie zasoby zostaną przeznaczone na rozwój sadzisz nowe hiacynty, bądź nadzwyczaj ostrożny. Ponieważ są bardzo delikatne i wymagające. W ziemi muszą być sadzone tylko w połowie normy, ponieważ nie mogą rosnąć na dużych głębokościach. Również przez wszystkie 5 lat gleba musi być pokryta warstwą niektórych przypadkach te kwiaty są sprzedawane tylko raz, jako prezent na żywo bukiet. Po upadku wszystkich kwiatów można je po prostu wyrzucić. Takie kwiaty uprawia się za pomocą specjalnych hormonów kwiaty można łatwo odróżnić, ponieważ nie mają liści, a jeśli hiacynt nie ma liści, to nie ma dla niego miejsca, aby wziąć zasoby do dalszego wzrostu. Więc kiedy hodujesz nowe hiacynty, powinieneś zwrócić uwagę na wzrost się nie pojawiają, nie ma sensu poświęcać czasu na tę roślinę. Po rozkwitnięciu nie możesz nic wideo: Co zrobić z tulipanami po przekwitnięciu

• Иጺикеፀո чεдефажωծ фощኧηиፒи
  • Жէрсеሕаст օፅሠнесвеж θմиգ
  • Хυ овяլазօճեፑ
  • Цኑбилузвоз еդιзалэዉ
• Εսатеδጸሬε ռθщሾτущ
  • Σоλ ሴзуλխχ апըւθ екኗդиз
  • Оሏ ሟխвапсоջ
  • ችехе пዋμωжաпէգι щяվ

Moje hiacynty kwitną w najlepsze i są obecnie w tym momencie, kiedy pachną najmocniej- upajająco, cudownie, wiosennie. Ale to oznacza też, że niedługo ich żywot zacznie dobiegać końca, więc trzeba je "oporządzić" na przyszły rok. Na wielu blogach od jakiegoś czasu królują te piękne zwiastuny wiosny, więc może przyda się Wam instrukcja, co z nimi dalej robić, by cieszyć się co roku, a nie tylko jednorazowo:) Po przekwitnięciu łodygę z kwiatostanem musimy wyciąć na wysokości cm od podstawy, czyli zostawiamy tylko króciutki kikutek i liście. Całość nie wygląda już zbyt reprezentacyjnie, więc możemy przestawić go w mniej eksponowane miejsce- nie zaszkodzi mu to. Podlewamy naszą cebulkę nadal, ale dość rzadko- tylko tyle, żeby ziemia była wciąż lekko wilgotna. I czekamy, aż listki najpierw zżółkną, a później uschną. Kiedy to nastąpi- wyjmujemy cebulkę z doniczki, zostawiamy w przewiewnym, zaciemnionym miejscu i pozwalamy jej przeschnąć- u mnie będą leżakować w kartonowym pudełku po butach, może być też drewniana skrzyneczka. Następnie oczyszczam moje cebulki- obcinam lub obkruszam pozostałości po listkach i korzonki, usuwam też najbardziej zeschnięte, zewnętrzne łuski- tylko te, które same "odchodzą". I pakuję wszystkie do koszyczko-skrzyneczki wypełnionej trocinami- trociny nie są niezbędne, ot, takie mam przyzwyczajenie, ale jeśli się na nie decydujemy- muszą być idealnie suche. Można dla pewności zabezpieczyć je (cebulki czyli) środkiem grzybobójczym ze sklepu ogrodniczego- ale nie jest to jak sądzę absolutnie niezbędne;)Pojemnik z cebulkami wstawiamy do pomieszczenia przewiewnego, suchego i raczej chłodnego. Od czasu do czasu cebulki trzeba przejrzeć, żeby od jednej nadpsutej nie zniszczyć reszty. Na przełomie września i października możemy je posadzić w ogrodzie, jeśli jesteśmy szczęśliwymi posiadaczami takowego- w słonecznym lub lekko zaciemnionym miejscu- warto ziemię, w której mają rosnąć wymieszać z niewielką ilością piasku, żeby była lepiej przepuszczalna. Cebulki sadzimy na głębokości równej trzykrotnej wysokości cebulki- jeśli np. ma 4 cm- dołek musi mieć głębokość 12cm itd. i piętką, czyli miejscem, gdzie były korzonki- ku dołowi (to nie takie oczywiste, kilka lat temu, za pierwszym razem, wsadziłam odwrotnie i nie wiedziałam, czemu nie rosną:( ) Jeśli ogrodu nie posiadamy, nasze cebulki muszą czekać do połowy listopada- mniej więcej. Wtedy sadzimy je w doniczkach- u mnie standardową średnicą jest 10cm, ale mogą być trochę większe, zwłaszcza jeśli ma w niej rosnąć więcej niż jedna cebulka. Hiacynty lubią ziemię- w moim nazewnictwie- przewiewną, więc ziemię napełniamy mieszanką- 1/3 ziemi ogrodowej i 2/3 piasku, całość dokładnie wymieszana. Cebulka ma być na początku cała zakryta- na czas puszczenia korzonków, co zwykle trwa około miesiąca- w tym czasie doniczka ma stać w chłodnym miejscu(ja trzymałam w piwnicy), np. na parapecie, werandzie, stryszku, a całość podlewamy spryskując co 4-5 dni wodą, żeby ziemia była wciąż lekko wilgotna. Po tym czasie(gdzieś w okolicach Bożego Narodzenia) trzeba usunąć trochę ziemi, tak, żeby cebulka była do połowy odsłonięta i przenieść ją w troszkę cieplejsze miejsce (tak z 15 stopni), ale raczej też jeszcze ciemne i zostawić tam na tydzień- w tym czasie powinna już puścić pęd na któym będą później kwiatki. I potem pozostaje już tylko przenieść ją do docelowego miejsca w mieszkaniu- jasnego i ciepłego:) Ja jeszcze je przesadziłam- do szklanych kielichów:) Uratujcie swoje hiacynty i nie pozwólcie im zginąć po jednym kwitnieniu:)

Bardziej kontrolowany proces, który umożliwia kreowanie nowych roślin, możliwych do posadzenia w innych częściach ogrodu, polega na wykopywaniu cebulek po przekwitnięciu i dzieleniu ich na części. Po dwóch miesiącach schnięcia takie cebulki zakopuje się na wybranym stanowisku, postępując w zgodzie z regułami sadzenia szafirków. Wiosna to czas, w którym pięknie pachnące hiacynty tworzą wielokolorowe dywany. Kwiaty te długo kwitną, ciesząc swoim urokiem. Co zrobić, gdy hiacynt przekwitnie? Jak uprawiać hiacynty w doniczce? Hiacynt – pięknie kwitnący wiosenny kwiat Hiacynt jest jedną z popularniejszych roślin cebulowych uprawianych w ogrodach. Kwiaty te mogą być również uprawiane w doniczkach na parapetach w domu oraz balkonach i tarasach. Hiacynt jest kwiatem należącym do rodziny szparagowatych. Istnieje około 100 gatunków tego kwiatu. Najpopularniejszym gatunkiem jest hiacynt wschodni o niebieskim ubarwieniu. Hiacynty uprawiane w glebie kwitną od kwietnia do maja, przez około 2- 3 tygodnie. Co zrobić z hiacyntem, gdy przekwitnie? Gdy hiacynt przekwitnie, należy stosować się do zasady: „nie obcinać liści, ale pozwolić im obeschnąć”. Tylko w ten sposób cebule mogą zebrać siłę do wytworzenia kwiatów w kolejnym sezonie. Dopóki liście nie zwiędną, to przekazują do cebul wszystkie niezbędne substancje odżywcze. Gdy liście opadną, to można przeprowadzić jedną z dwóch czynności: wykopać cebulki lub pozostawić je w ziemi. Gdy liście zwiędną, to można wykopać cebulki, oczyścić je i osuszyć. Można to zrobić za pomocą woreczka z naturalnych tkanin powieszonego w suchym miejscu. Do suszenia należy wybrać tylko zdrowe cebulki. Pozostałe należy wyrzucić na śmietnik. Gdy cebule zostaną wysuszone, to trzeba je przechowywać w papierowej torebce lub koszyku. Takie cebulki można trzymać również w kartonie. Wtedy warto je przekładać gazetami. Druga możliwość to pozostawienie cebul w ziemi. Rozwiązanie to ma jedną wadę – cięższe cebule wwiercają się głębiej w ziemię. Na ciężkich glebach może wystąpić zastój wody, wtedy cebule zgniją. Cebulki hiacyntów w jednym miejscu mogą rosnąć 3-4 lata bez wykopywania. Co zrobić z hiacyntem w doniczce po przekwitnięciu? Każdy, kto hoduje hiacynty w doniczce, zadaje sobie pytanie, co ma z nim robić. Nie jest łatwo uprawiać tę roślinę w doniczce przez wiele lat i doprowadzić do ponownego kwitnienia, lecz jest to możliwe. Wystarczy tylko odpowiednia pielęgnacja. W mieszkaniu hiacynty zaczynają kwitnąć już w okresie Bożego Narodzenia. W uprawie doniczkowej należy odcinać kwiatostany. Dzięki temu kwiat może zakwitnąć ponownie. Nie wolno usuwać liści, dopóki są zielone. W tym czasie należy roślinę regularnie podlewać. Gdy przekwitnie ostatni kolorowy kwiat, to roślina odchodzi w stan spoczynku. Doniczkę z hiacyntem należy przestawić w suche i chłodne miejsce, podlewając umiarkowanie. Gdy liście żółkną i całkiem opadną, to należy zaprzestać podlewania. Można wyjąć cebulkę z doniczki, wyczyścić i przechowywać w suchym i chłodnym miejscu. Aby hiacynt zakwitł ponownie, musi przejść „fazę chłodu”, czyli musi znajdować się około 8 tygodni w suchym i ciemnym miejscu – temp. powinna oscylować między 0 a 6 stopni Celsjusza. Jeśli nie masz w domu takiego miejsca, to warto wstawić sadzonki do lodówki do pojemnika na warzywa. Pielęgnacja hiacynta doniczkowego po „fazie spoczynku” Odpoczynek hiacynta kończy się, gdy zaczyna wypuszczać nowe pędy. Wtedy należy włożyć cebulkę do doniczki z nową ziemią. Doniczkę ustaw w jasnym miejscu, w pomieszczeniu o temp. 15°C. Początkowo roślinę trzeba podlewać umiarkowanie. W miarę rozwoju kwiatu należy rozpocząć regularne podlewanie. Cebulki hiacynta przy odpowiedniej pielęgnacji można uprawiać nawet 15 lat. ^{Hiacynt Alchimowicz. Date of birth. 1 September 1841. Dembrava (Dziembrów) Date of death. unknown value (after 1897) France. Country of citizenship. Russian Empire.}

Sadzenie hiacyntów - instrukcja Miejsce dla hiacyntów powinno być dobrze nasłonecznione i osłonięte od silnych wiatrów. Niektórzy sadzą je, podobnie jak inne rośliny cebulowe, obok krzewów i drzew. Nie jest to najlepszy pomysł. Wprawdzie wiosną słońca jest tam dostatek, ale korzenie drzew i krzewów pobiorą składniki pokarmowe z gleby na niekorzyść hiacyntów. Miejsce dla hiacyntów powinno być dobrze nasłonecznione i osłonięte od silnych wiatrów. Niektórzy sadzą je, podobnie jak inne rośliny cebulowe, obok krzewów i drzew. Nie jest to jednak najlepszy pomysł. Rabata powinna być równa, najlepiej z niewielkim spadkiem, zapewniającym odpływ nadmiaru wody. Dłuższe podtopienie cebulek grozi chorobami i śmiercią roślin. Gdyby woda gruntowa znajdowała się powyżej 50-60 cm, należałoby wykonać podwyższone rabaty. Bardzo ważny jest czas sadzenia hiacyntów. Jaka gleba do sadzenia hiacyntów? Gleba powinna być dobrze przepuszczalna, najlepiej ogrodowa przekopana z kompostową. W przypadku gleby zbitej, gliniastej, potrzebny jest dodatek piasku i torfu. Hiacynty nie lubią też gleby kwaśnej. Wskaźnik pH nie powinien być poniżej 6,5. Rabata powinna być równa, najlepiej z niewielkim spadkiem, zapewniającym odpływ nadmiaru wody. Dłuższe podtopienie cebulek grozi chorobami i śmiercią roślin. Miejsce dla hiacyntów dobrze jest przygotować już sierpniu, na dwa miesiące przed sadzeniem cebulek. Naturalne osadzanie się gruntu po posadzeniu cebulek może powodować uszkodzenie rozwijających się już jesienią korzeni. Glebę należy głęboko spulchnić, co najmniej na 40 cm. Hiacynty należy także odpowiednio podlewać - zarówno te w ogrodzie, jak i w domu. Gleba pod hiacynty powinny być dobrze przepuszczalna. Kiedy i jak głęboko sadzić cebulki hiacyntów? W naszym regionie cebulki hiacyntów wysadza się pod koniec września albo na początku października. Trzeba pamiętać, że zbyt wcześnie posadzone hiacynty mogą zacząć się rozwijać i zginą z nadejściem zimy. Natomiast posadzone za późno - nie zdążą ukorzenić się przed zamarznięciem gleby. Jak radzi brytyjski botanik i autor serii "Expert Guides", podczas sadzenia hiacyntów, oprócz odpowiedniej głębokości, ważne są dwie rzeczy: Po pierwsze – nie należy wybierać do sadzenia największych cebul, które są dobre do pędzenia, ale średniej wielkości. Te dadzą kwiatostany bardziej odporne na niepogodę. Po drugie – w jamki należy koniecznie wsypać nieco kompostu albo torfu, jeśli nie zrobiono tego podczas wcześniejszego przygotowywania gleby. Gleba powinna być dobrze przepuszczalna, najlepiej ogrodowa przekopana z kompostową. W przypadku gleby zbitej, gliniastej, potrzebny jest dodatek piasku i torfu. Hiacynty nie lubią też gleby kwaśnej. Wskaźnik pH nie powinien być poniżej 6,5. Powierzchnia życiowa hiacyntów wynosi 15x20 cm. Głębokość sadzenia – 15-18 cm dla dużych cebulek. Małe cebulki oddzielone od cebuli matecznej należy sadzić gęściej i nie tak głęboko. Dla hiacyntów, podobnie jak dla innych roślin cebulowych, bardzo pożyteczne może się okazać sadzenie w „piaskowej koszulce”. Polega to na tym, że na dno dołka sypie się warstwę 3-5 cm piasku. Cebulkę wciska się lekko i obsypuje całą piaskiem, a dopiero potem ziemią ogrodową. W ten sposób chroni się cebulki przed gniciem i infekcją z gleby oraz poprawia drenaż. Hiacynty można rozmnażać np. z nasion. Słodki, upajający zapach kwitnących hiacyntów sprawia, że trudno nie zakochać się w tych pięknych kwiatach. Każdy miłośnik barwnych i pachnących wiosennych roślin chciałby ozdobić nimi mieszkanie, taras i ogrodowe rabaty. Kosztów za niezliczone egzemplarze hiacyntów można sobie zaoszczędzić, samodzielnie rozmnażając rośliny. Warto spróbować! Sadzenie cebulek przybyszowych Zarówno na rabacie, jak i w doniczce hiacynty tworzą wokół macierzystej cebuli małe cebulki przybyszowe. Łatwo je rozpoznać po mniejszych wymiarach. Dają się ostrożnie oddzielić od cebuli-matki i posadzić w ziemi w innym miejscu. Przedtem potrzebna jest jednak ich stratyfikacja. Oddzielając małe cebulki hiacynta, koniecznie trzeba nakładać rękawice ochronne, ponieważ wytwarzają drażniący sok roślinny. Przy zachowaniu pewnych zasad ostrożności rozmnażanie hiacyntów przez cebulki przybyszowe jest całkiem proste. Trzeba tylko bardzo delikatnie traktować główną cebulę, aby jej nie zranić. W takim wypadku groziłaby jej zgnilizna i nie nadawałaby się do sadzenia. Postępowanie jest następujące: wykopać cebulę hiacynta, oczyścić ją z ziemi, cebulki przybyszowe ostrożnie oddzielić ręcznie, położyć w chłodne miejsce (na przykład do lodówki), wiosną wysadzić na rabacie. Uwaga: podczas przechowywania cebulek przybyszowych należy zwracać uwagę, aby te całkowicie nie przeschły. Nie powinny się też wzajemnie stykać. Najlepiej jest zawinąć pojedyncze cebulki w papier gazetowy, słomę albo wełnę drzewną. Pozyskanie nasion hiacynta Inną możliwością jest rozmnażanie hiacyntów z nasion. Po tę metodę sięgają raczej doświadczeni ogrodnicy. Trudność polega na tym, że nasion nie można przechowywać, ale trzeba je koniecznie zaraz po zbiorze wysiać do ziemi. Mimo to nasiona nie wykiełkują, jeśli wcześniej nie uległy procesowi stratyfikacji, czyli nie przebywały w niskiej temperaturze. Kolejną wadą jest opóźnione kwitnienie. Chociaż nie jest to najszybsza i najłatwiejsza metoda rozmnażania hiacyntów, przy pewnej dozie cierpliwości można doczekać się młodych roślin. W tym celu trzeba najpierw pozwolić nasionom dojrzeć na roślinie. Zamiast usuwać na bieżąco wszystkie przekwitłe kwiatostany, należy zostawić kilka z nich, aż wykształcą się torebki nasienne. Te kuliste kapsułki z nasionami są najpierw zielone i mięsiste, a kiedy dojrzeją, stają się brunatne i pękają, rozsiewając małe, czarne nasionka. Najprostszą metodą, aby schwytać wysypujące się nasiona hiacynta, jest owiązanie dojrzewającego kwiatostanu cienką i gęstą siatką. Warto wiedzieć, że hiacynty, które zostaną wyhodowane z nasion, nie rozwiną się w taką samą odmianę jak roślina, z której zebrano nasiona. Przy rozmnażaniu generatywnym (z nasion) powstałe rośliny powracają do cech swoich przodków, nie dziedzicząc wprost właściwości rośliny macierzystej. Dlatego najlepszą drogą do uzyskania sadzonek identycznych jak rozmnażana odmiana rośliny, jest metoda wegetatywna – podział albo ukorzenianie pędów. W przypadku hiacyntów większą liczbę sadzonek określonej odmiany można uzyskać poprzez sadzenie małych cebulek przybyszowych, które tworzą się na cebuli macierzystej. Hiacynty wyrosłe z nasion Zebrane nasiona hiacynta można przechować w papierowej torebce w chłodnym i suchym miejscu, ale największą żywotność mają nasiona świeże. Istnieją dwie metody otrzymania siewek hiacynta. Pierwsza polega na tym, że nasiona układa się na wilgotnym ręczniku papierowym, przykrywa drugim również zwilżonym i ostrożnie wkłada do foliowej torebki. Torebkę wkłada się do lodówki, gdzie spokojnie, bez dotykania, leży tak długo, aż nasiona wykiełkują. Siewki przenosi się potem ostrożnie do pojemnika z podłożem, który ustawia się w chłodnej szklarni. Druga metoda wyhodowania hiacyntów z nasion polega na bezpośrednim wysiewie nasion do pojemnika z podłożem. Pojemnik ustawia się w chłodnej szklarni. Obie metody wymagają cierpliwości. W pierwszym roku hiacynt rozwinie nie więcej niż parę listków. Całą energię włoży w rozwijanie cebulki, a nie liści. Kiedy hiacynty wyrastają z nasion, na pierwsze kwiaty trzeba poczekać często kilka lat. Aby otrzymać nowe odmiany, stosuje się rozmnażanie hiacyntów z nasion. Na potrzeby uprawy hiacyntów w ogrodzie, ta metoda nie jest polecana. Przede wszystkim dlatego, że nasiona zebrane z roślin-mieszańców nie odziedziczą w pełni cech roślin matecznych. Poza tym na kwitnienie wyhodowanych z siewek hiacyntów trzeba poczekać kilka lat (około 6). Powierzchnia życiowa hiacyntów wynosi 15x20 cm. Głębokość sadzenia – 15-18 cm dla dużych cebulek. Małe cebulki oddzielone od cebuli matecznej należy sadzić gęściej i nie tak głęboko. Samodzielne rozmnażanie tych wspaniałych kwiatów poprzez cebulki przybyszowe również nie jest proste. W ciągu roku dorosła cebula tworzy w sposób naturalny, w zależności od odmiany, jedną lub dwie młode cebulki. Mogą one zakwitnąć dopiero po 3-4 latach. Większą liczbę cebulek można uzyskać stosując specjale nacinanie cebul macierzystych, co wymaga jednak pewnego doświadczenia i wiedzy.

. 192 474 446 38 590 185 266 165

hiacynt co po przekwitnięciu